بررسی فراوانی گونهی ویبریو پاراهمولیتیکوس و فراوانی ژن بیماریزایی tdh در سویه های جداسازی شده از ماهی و میگو خلیج فارس

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 356

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

BIOCONF21_0406

تاریخ نمایه سازی: 7 شهریور 1400

Abstract:

ویبریوها باسیل های گرم منفی، مستقیم یا خمیده هستند که اغلب گونه های آن نمک دوست بوده و در آبهای شور زندگی میکنند. مطالعه حاضر به منظور تعیین میزان شیوع گونه ی ویبریو پاراهمولیتیکوس و فراوانی ژن بیماریزایی tdh در ویبریو پاراهمولیتیکوس های جداسازی شده از نمونه های ماهی و میگوی تازه و نمک سود شده انجام پذیرفت. دراین مطالعه توصیفی - مقطعی تعداد ۱۱۸ نمونه متشکل از ماهی تازه و نمک سود شده و میگو تازه و نمک سود شده از مناطق مختلف خلیج فارس جمع آوری و بلافا صله به آزمایشگاه منتقل و از محتویات نمونه گیری به عمل آمد پس از جمع آوری نمونه و ار سال آنها به آزمایشگاه جهت غنی سازی اولیه باکتری ویبریو،۱گرم از نمونه ها را درون لوله های حاوی آلکالین پپتون واتر ریخته شدند و به مدت ۶ ساعت در۳۷درجه سانتی گراد منتقل شدند پس از این دوره انکوباسیون ، نمونه هارا بر روی محیط آگار تیو سولفات سیترات بایل سالت سوکروز (TCBS) به صورت خطی کشت داده وبه مدت ۲۴ ساعت در دمای ۳۷درجه سیلسیوس در انکوباتور گذاشته شد. شناسایی اولیه ویبریو پاراهمولیتیکوس بر اساس مشاهده کلنی های سبز که توانایی مصرف قند سوکروزر را ندارند ،رنگ آمیزی گرم که باکتری خمیده گرم منفی هستند. و درگونه ی ویبریو پاراهمولیتیکوس نیز شناسایی ژن tdh نیز به روی ایزوله ها بااستفاده از PCR انجام شد. نتایج بررسی حاضر نشاندهنده شیوع بالای گونه ی ویبریو پاراهمولیتیکوس در نمونه های میگوو ماهی تازه و نمک سود شده میباشد. نتایج آزمون های بیو شیمیایی نشان دهنده این بود که تعداد ۳۶ نمونه از ۱۱۸ نمونه(۳۰/۵ درصد )آلوده به ویبریو پاراهمولیتیکوس بوده ا ست. بنابراین پیشنهاد می شود تا از روش PCR به عنوان تستی ایمن، دقیق و سریع که برای تشخیص گونه های ویبریو در فرآورده های دریایی است، به منظور کنترل بهداشت فرآورده های دریایی از نظر حضور گونه های ویبریو، استفاده شود.

Authors

محسنه قاری

گروه زیست فناوری، دانشکده علوم و فناوری زیستی، دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی، اصفهان،

افسانه کرمستجی

گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران،

مریم السادات میرباقری فیروزآباد

گروه زیست شناسی، انشکده علوم، دانشگاه یزد، یزد، ایران

سیدمهدی قاسمی

گروه زیست فناوری، دانشکده علوم و فناوری زیستی، دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی، اصفهان،