بررسی خواص نوری دو روش سنتز و معرفی روش بهینه جهت سنجش های سلولی

نقاط کربنی استفاده وسیعی در علوم مختلف از جمله علوم زیستی دارد. جهت بهبود عملکرد فتوفیزیکی این ذرات از اضافه کردن عاملهای نیتروژنی استفاده میشود. این ترکیبات با انتقال الکترون به سطح باعث اصلاح سطح نقاط کربنی، بهبود عملکرد نوری و تصویر برداری کارآمدتر آنها در تشخیص های سلولی میشود. در این پژوهش دو روش تهیه نقاط کربنی به منظور ارتقاء ویژگی نوری بررسی شد. در ابتدا نقاط کربنی از یک منبع گیاهی با روش هیدروترمال سنتز شد و سپس آمینواسید آرژنین جهت نیتروژن دارکردن مورد استفاده قرار گرفت. در روش اول ۳۰ میلی لیتر عصاره گیاه با ۰/۵ گرم آمینواسید ترکیب و در روشی دیگر پودر خشک عصاره گیاهی با دستگاه فریزدرایر تهیه و سپس ۲ گرم از آن با ۰/۴ گرم اسید آمینه در حلال آب قرار گرفت. سپس در هر دو روش محلول حاصل در دمای ۱۲۰ درجه به مدت ۵ ساعت در اتوکلاو پوشش تفلونی سنتز گردید. پس از تائید خصوصیات فیزیکی این ذره سنتز شده، بررسی هر دو نمونه در اتاقک یو وی نشان دهنده نشر فلورسنت آبی و سبز بود. اما در روش اول شدت نور بیشتر مشاهده شد. به منظور اندازه گیری شدت نورتابی از آنالیز طیف سنجی فلورسانس و برای محاسبه بازده کوانتومی از طیف سنجی مرئی-فرابنفش (Uv-Vis) استفاده گردید. مقایسه ی دو سنتز نشان داد که در هر دو روش خواص اصلی نقاط کربنی وجود دارد و بازده کوانتومی روش اول بطور معنیداری بالاتر از روش دوم بود. نتایج فلورومتری ذرات در طول موج ۳۹۳ نانومتر و ۳۹۸ نانومتر نشان میدهد که در روش اول نورتابی شدت بیشتری دارد. بنابراین کاربرد بهینه تری در تصویربرداری سلولی ایجاد خواهد شد.

Keywords:

نقاط کربنی , نیتروژن , لومینسانس , تصویر برداری سلولی