کاهش بیان HB-EGF رحم موش ماده در تماس با کلرپیریفوس

امروزه دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که عوامل زیادی در سقط جنین دخیل می باشد که یکی از آنها می تواند عوامل محیطی باشد. از طرف دیگر ارزیابی مولکول هایی که نقش مهمی در لانه گزینی دارند می تواند به ما کمک کند تا دریابیم که چگونه این پل ارتباطی بین جنین و مادر به راحتی توسط برخی آلودگی های محیطی شکسته می شود. هدف این پژوهش نیز بررسی اثرات کلرپیریفوس (CPF) به عنوان یک آفت کش در قبل از بارداری و عملکرد آن بر روی هورمون های جنسی و مولکول های چسباننده جنین به رحم در حین بارداری می باشد.ده موش ماده NMRI در این مطالعه تحت تزریق CPF قرار گرفتند و معادل این تعداد برای گروه شاهد و کنترل نیز در نظر گرفته شد. پس از ۶ هفته تزریق با دوز ۳ mg/kg موش های ماده در مجاورت موش های نر قرار گرفتند و در روز ۵ جنینی پس از خونگیری کشته شدند. میزان هورمون های استرادیول E۲ و پروژسترون P۴ با روش ELISA بررسی گردید. . همچنین میزان بیان فاکتور رشد شبه EGF متصل شونده به هپارین((HB-EGF به عنوان عامل مولکولی چسبندگی جنین به رحم مادر با روش وسترن و ریل تایم (RT-PCR) PCR ، نیز بررسی گردید.میزان سطح هورمون های استرادیول E۲ و پروژسترون P۴ به ترتیب با کاهش معنی دار (P < ۰.۰۵) و (P < ۰.۰۱) در گروه تجربی نسبت به گروه های دیگر نشان داده شد. همچنین کاهش قابل توجهی در هر دو سطح RNA و پروتئینی HB-EGF، به ترتیب با معنی داری (P < ۰.۰۵) و (P < ۰.۰۰۱) در گروه تجربی نسبت به گروه های دیگر مشاهده گردید. بر اساس این مدل تجربی، موش هایی که تحت تزریق سم بودند هیچ گونه تظاهر بالینی نداشتتند، اما میزان هورمون های جنسی و همچنین بیان پروتئین های چسبنده رحمی کاهش یافت. از این رو پیشنهاد می شود که برای جلوگیری از سقط جنین، تغذیه ی مادر و همچنین محیطی که در آن زندگی می کند عاری از هر گونه مواد شیمیایی از قبیل افت کش ها باشد.

Keywords:

استرادیول , پروژسترون , کلرپیریفوس , HB-EGF