مهسا خسروی بچه میر - کارشناس ارشد، گروه زیست شناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
سولماز شهلا - استادیار، گروه زیست شناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
بهین امیدی - استادیار، گروه زیست شناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

کلبسیلا پنومونیه یکی از عوامل اصلی عفونتهای بیمارستانی بوده که با تولید آنزیمهای بتالاکتاماز وسیعالطیف (ESBLs) در برابر آنتی بیوتیکها مقاومت نشان میدهد. امروزه استفاده از عصاره های گیاهی و نانوذرات یکی از رویکردهای جدید در درمان عفونتهای میکروبی به حساب می آید. هدف از این مطالعه بررسی اثر سینرژیسمی عصاره گیاه ریواس و نانوذرات مس بر سویه های کلبسیلا پنومونیه مولد ESBLs میباشد. در این مطالعه ۱۰۰ ایزوله کلبسیلا جدا شده از عفونت ادراری از آزمایشگاه جمع آوری گردید. پس از تایید نمونه ها، سویه های مولد ESBLs طی دو مرحله شامل تست غربالگری اولیه و تست تایید فنوتیپی مورد شناسایی قرار گرفت. پس از تهیه عصاره گیاه ریواس و نانوذرات مس، غلظتهای مختلف بصورت سریالی تهیه و اثر ضد میکروبی آنها با روش انتشار دیسک بررسی و MIC و MBC تعیین شد. از ۱۰۰ سویه تایید شده کلبسیلا، ۸۶ سویه کلبسیلا پنومونیه بود که پس از انجام تستهای تاییدی، ۲۳ نمونه آن (%۲۶/۷۴) مولد ESBLs شناخته شد. بر طبق نتایج بدست آمده، در روش انتشار دیسک اثر ضد میکروبی عصاره و اثر سینرژیسمی عصاره و نانوذرات وابسته به غلظت بود. میانگین حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) عصاره ریواس بر روی باکتری از ۱۵۰- ۱ میلی گرم بر میلی لیتر تعیین شد. نانوذرات مس با بالاترین غلظت (۱۰ mg/ml) اثری در مهار رشد سویه ها نداشت. عصاره ریواس تلفیق شده با نانوذرات مس میزان MIC را به کمتر از ۵۰±۱ میلی گرم بر میلی لیتر کاهش داد. بطور کلی نتایج نشان داد عصاره ریواس بر رشد سویه کلبسیلا پنومونیه مولد ESBLs اثر مهاری داشته ولی این سویه نسبت به افزایش غلظت نانوذرات مس مقاوم است. از طرفی استفاده همزمان از عصاره ریواس و نانوذرات مس بر یکدیگر اثر هم افزایی داشته و اثر یکدیگر را تشدید می کنند.

باکتری مقاوم به آنتی بیوتیک، بتالاکتاماز وسیع الطیف، هم افزایی