CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

مقایسه اثرات سمی اوراپتن و یورولیتین A در سلول های آدنوکارسینومای روده بزرگ انسان

عنوان مقاله: مقایسه اثرات سمی اوراپتن و یورولیتین A در سلول های آدنوکارسینومای روده بزرگ انسان
شناسه ملی مقاله: BIOCONF21_0467
منتشر شده در بیست و یکمین کنگره ملی و نهمین کنگره بین المللی زیست شناسی ایران در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:

هانیه خوبان فر - گروه زیست شنا سی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد،
شاهین قره داغی - گروه زیست شنا سی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد،
میلاد ایرانشاهی - مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد،
مریم مقدم متین - گروه زیست شنا سی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد،گروه پژوهشی روشهای تشخیص و درمانهای نوین، پژوهشکده فناوری زیستی، دانشگاه فردوسی مشهد
فاطمه بهنام رسولی - گروه پژوهشی روشهای تشخیص و درمانهای نوین، پژوهشکده فناوری زیستی، دانشگاه فردوسی مشهد

خلاصه مقاله:
آدنوکار سینومای کولون یک بدخیمی تهدید کننده زندگی ا ست و میزان شیوع آن در سرا سر جهان زیاد ا ست. اوراپتن یک مونوترپن کومارین طبیعی فراوان است که دارای اثرات دارویی ارزشمندی است و یورولیتین A یک متابولیت اسید الاژیک است که توسط فلور میکروبی روده تولید می شود و دارای چندین اثربیولوژیکی است. در مطالعه حاضر هدف مقایسه اثرات سمی اوراپتن با یورولیتین A در سلولهای آدنوکارسینومای روده بزرگ بود. اوراپتن با واکنشی بین -۷ هیدروکسی کومارین و ترانس ترانیل برومید سنتز شد ، در حالیکه از -۲برومو-۵-متوکسی بنزوئیک اسید و رزورسینول برای سنتز یورولیتین A استفاده شد. سلولهای LoVo پس از درمان با ۱۰ ، ۲۰ ، ۴۰ و ۸۰ میکرومولار اوراپتن یا اورولیتین A ، به مدت ۲۴ ، ۴۸ و ۷۲ ساعت در انکوباتور قرار گرفتند. سرانجام ، زنده ماندن سلول توسط رزازورین به عنوان یک روش رنگ سنجی ارزیابی شد و تغییرات مورفولوژیکی توسط میکروسکوپ معکوس ثبت شد .یافته های مانشان داد که سمیت اورآپتن طی ۳ روز متوالی افزایش می یابد ، زیرا ۹۷ ، ۸۹ و ۶۹ سلولها به ترتیب در ۲۴ ، ۴۸ و ۷۲ ساعت درمان با ۴۰ میکرومولاراوراپتن زنده بودند. در همین حال ، زنده ماندن سلول های LoVo به ترتیب ۶۳ ، ۵۸ و ۸۶ پس از تیمار ۲۴ ، ۴۸ و ۷۲ ساعته با ۴۰ میکرومولاریورولیتین A محاسبه شد. زنده ماندن سلول ها با بالاترین غلظت هر دو عامل کاهش می یابد. ۸۰ میکرومولار اوراپتن پس از ۲۴ ، ۴۸ و ۷۲ ساعت درمان به ترتیب باعث کاهش زنده ماندن ۶۳ ، ۳۳ و ۲۶ شد و ۴۳ ، ۳۱ و ۴۱ سلولها به ترتیب در ۲۴ ، ۴۸ و ۷۲ ساعت درمان با ۸۰ میکرومول یورولیتینA زنده بودند. روی هم رفته ، یافته های ما نشان داد که اورآپتن و یورولیتین A اثرات سمی خود را در سلولهای LoVo به رو شی وابسته به زمان و دوزاعمال می کنند. علاوه بر این ، سمیت سلولی یورولیتین A بیش از اوراپتن در همان زمان و دامنه بود ، که این ماده را به گزینه مناسبی برای مطالعات بیشتر ضد سرطان تبدیل می کند .

کلمات کلیدی:
آدنوکارسینومای روده بزرگ، اوراپتن، یورولیتین A ، سمیت سلول، ارزیابی برون تن.

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1260436/