بررسی تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر الگوی پرسید پروسید- بر رفتار های پیشگیری کننده از دیابت و فشار خون در مراجعه کنندگان به مراکز جامع سلامت منتخب شهر شیراز

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 777

This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

HWCONF06_042

تاریخ نمایه سازی: 7 شهریور 1400

Abstract:

مقدمه: الگوی پرسید- پروسید به عنوان روشی مناسب برای افراد در پیشگیری از رفتارهای پر خطر شناخته میشود. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر الگوی پرسید- پروسید بر رفتار های پیشگیری از دیابت و فشار خون در مراجعین به مراکز جامع سلامت منتخب شهر شیراز انجام شد.روش: مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی همراه با گروه مداخله وکنترل (پیش آزمون و پس آزمون) از نیمه دوم ۲۰۱۹ تا نیمه اول۲۰۲۰ انجام شد. ابتدا با روش خوشه ای ۴ مرکز جامع سلامت انتخاب و با روش تصادفی ساده ۲ مرکز به عنوان گروه مداخله و دومرکز به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. در هر مرکز ۳۰ نفر(مجموعا ۱۲۰ نفر) از مراجعین به روش نمونه گیری مبتنی بر هدفوارد مطالعه شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه که در سه نوبت قبل، بعد و یک ماه پس از مداخله آموزشی توسط هر دو گروهمداخله و کنترل تکمیل شد. جمعآوری شدند و با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه ۲۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: اکثر شرکت کنندگان در پژوهش زن (۸ / ۵۷ %)، متاهل (۲ / ۹۴ %)، دارای سطح تحصیلات پایین تر از دیپلم (۰ / ۷۰ %) وهمگی ساکن شهر بودند. نتایج همچنین نشان داد که میانگین نمرات افراد پس از مداخله در تمامی ابعاد به جز بعد نگرش به طورمعنی داری پس از انجام مداخله بهبود یافته است که نشان از تاثیرگذاری الگوی پرسید- پروسید دارد. بین متغیرهای دموگرافیک و ابعاد مدل پرسید رابطه آماری معنی داری وجود نداشت (p>۰/۰۵).نتیجه گیری: در مجموع نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از الگوی پرسید- پروسید تاثیر مثبتی در رفتارهای پیشگیری کننده از دیابت و فشار خون دارد. با توجه به تاثیرگذاری بالای این الگو بر رفتارهای پیشگیری کننده از دیابت و فشارخون پیشنهادمی شود که از این برنامه از طریق شیوه های آموزشی حضوری و مجازی برای افراد در معرض خطر استفاده شود.

Authors

پیام نیکجو

کارشناسی ارشد پرستاری سلامت جامعه، گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی شیراز، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز ایران

فاطمه ویزشفر

استادیار گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی شیراز، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز ایران

مهرداد روحانی نسب

کارشناسی ارشد اتاق عمل، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی نیشابور، نیشابور ایران

سجاد رنجبرکوچکسرایی

کارشناسی ارشد پرستاری سلامت جامعه، گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی شیراز، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز ایران

زهرا کشتکاران

استادیار گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی شیراز، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز ایران