موانع پذیرش تجارت سیار در ایران

در طول سال های اخیر مفهوم جدیدی در اقتصاد جهانی پا به عرصه ظهور گذاشته است که به نظر میرسد در همین عمر کوتاهخود طلایه دار نگرشی نو به مفهوم داد و ستد بوده و بسیاری از موضوعات تجارت و مقوله های وابسته به آن را در معرضتغییرات بنیادین قرار داده است و این مفهوم چیزی نیست جز تجارت سیار، تجارت سیار در واقع " استفاده از فناوری های بیسیم به منظور فراهم نمودن خدمات شخصی، مکان محور و آسان برای مشتریان، کارمندان و شرکاء " است و یا به تعریفی دیگرتجارت سیار به هرگونه انتقال الکترونیکی یا تبادل اطلاعات که بوسیله یک ابزار سیار و از طریق شبکه سیار انجام می شود که درآن ارزش حقیقی یا پیش پرداختی در قبال دریافت کالا، خدمات یا اطلاعات منتقل می گردد. دورنما و مزایای تجارت الکترونیکتقریبا برای همگان روشن است ولی مسیرموفقیت در استفاده از تجارت سیار لزوما به این وضوح نیست. محدودیت های فنیدستگاه های سیار و ارتباطات بی سیم، توجیهات کسب و کارها و محدودیت های قانونی استفاده از تجارت سیار را تحت تاثیرخود قرار داده است. پژوهش ها نشان می دهد تجارت سیار در ۴ زمینه کاربرد دارد: استفاده از ابزار سیار به منظور جستجویاطلاعات در اینترنت؛ استفاده از ابزار سیار به منظور انتقال پول بین مشتری و شرکت؛ خدمات مبتنی بر مکان از قبیل دریافتتبلیغات شخصی و استفاده از ابزار سیار در کارهای ضروری و سرگرمی. در این سمینارپژوهشی کوشش خواهد شد علاوه بربررسی مشخصه های تجارت سیار ، موانع پذیرش تجارت سیار در ایران واکاوی شود.

Keywords:

تجارت سیار , انتقال الکترونیکی , فناوری های بی سیم , ایران