معصومه رضایی نیارکی - دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره در مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران.
حمیده پاک نیت - استادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران.
مریم مافی - کارشناس ارشد آمار زیستی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران.
فاطمه رنجکش - مربی گروه مامایی، مرکز تحقیقات رشد کودکان، پژوهشکده پیشگیری از بیماری های غیرواگیر، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران

مقدمه: کمردرد، یکی از مشکلات شایع و پرهزینه دوران حاملگی است. ورزش یکی از راهبردهای درمانی است، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر ورزش در آب بر بهبود درد و ناتوانی زنان باردار مبتلا به کمردرد انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی- تصادفی در سال ۱۳۹۸ بر روی ۵۴ زن باردار مراجعه کننده به مراکز سلامت شهر قزوین و مبتلا به کمردرد انجام شد. نمونه ها با استفاده از تخصیص تصادفی بلوکی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شد. گروه مداخله در ۲۴ جلسه کلاس ورزش در آب از هفته ۳۴-۲۰ بارداری شرکت کردند. گروه کنترل مراقبت های استاندارد دوران بارداری را دریافت کردند. پرسشنامه ناتوانی رولند موریس و آنالوگ بصری درد قبل، ۴ و ۸ هفته بعد از مداخله در دو گروه تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۴) و آزمون های یو من ویتنی و فریدمن انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: ورزش در آب تاثیر معناداری بر میانگین نمره شدت درد (۷۶/۱±۱۴/۸، ۴۲/۱±۴۴/۱) و میزان ناتوانی کمردرد (۴۵/۲±۴۴/۳، ۹۸/۲±۲۹/۱۷) در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل بعد از ۸ هفته مداخله داشت (۰۰۱/۰>p). نتیجه گیری: ورزش در آب در دوران بارداری می تواند شدت درد و ناتوانی در زنان مبتلا کمردرد را بهبود بخشیده و به عنوان یک روش غیر دارویی برای زنان باردار کم خطر مبتلا به کمردرد توصیه می شود.

بارداری, کمردرد, ورزش در آب