اثربخشی تحریک مکررمغناطیسی از روی جمجمه در بهبودی بالینی و فرآیند کاهش علائم در اختلال افسردگی اساسی عودکننده
عنوان مقاله: اثربخشی تحریک مکررمغناطیسی از روی جمجمه در بهبودی بالینی و فرآیند کاهش علائم در اختلال افسردگی اساسی عودکننده
شناسه ملی مقاله: JR_JCPSM-4-4_007
منتشر شده در در سال 1391
شناسه ملی مقاله: JR_JCPSM-4-4_007
منتشر شده در در سال 1391
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمدرضا پیرمرادی - گروه روان شناسی بالینی دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
بهروز دولتشاهی - گروه روان شناسی بالینی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران
رضا رستمی - گروه روان شناسی دانشگاه تهران، تهران، ایران
پروانه محمدخانی - گروه روان شناسی بالینی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
اصغر دادخواه - گروه روان شناسی بالینی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران
خلاصه مقاله:
محمدرضا پیرمرادی - گروه روان شناسی بالینی دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
بهروز دولتشاهی - گروه روان شناسی بالینی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران
رضا رستمی - گروه روان شناسی دانشگاه تهران، تهران، ایران
پروانه محمدخانی - گروه روان شناسی بالینی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
اصغر دادخواه - گروه روان شناسی بالینی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران
مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی تاثیر تحریک مکرر مغناطیسی از روی جمجمه در بهبودی بالینی و کاهش علائم بیماران مبتلا به افسردگی اساسی عود کننده انجام گرفت. روش: در این پژوهش شبه آزمایشی، ۳۲ بیمار افسرده بر مبنای ملاک های چهارمین راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی و مصاحبه بالینی ساختار یافته، آزمون افسردگی بک انتخاب شدند و به طورتصادفی در دو گروه (کنترل و آزمایش) جای گرفتند. گروه آزمایش ۲۰ جلسه تحت تحریک مکرر مغناطیسی از روی جمجمه و ۱۲ جلسه تحت رواندرمانی و دارودرمانی، و گروه کنترل فقط تحت رواندرمانی و دارو قرارگرفت. در پایان هر هفته و پس از پایان مداخله از هر دو گروه آزمون بک گرفته شد تا تاثیر مداخلات صورت گرفته بر متغیر وابسته (افسردگی) مشخص شود. داده ها با استفاده از آزمون خی دو و اندازه گیری مکرر مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: تجزیه و تحلیل نتایج مقیاس افسردگی بک و مصاحبه بالینی ساختار یافته نشان داد که درمان با تحریک مکرر مغناطیسی از روی جمجمه اثر معنی داری در بهبودی بالینی دارد و همین طور میانگین پس آزمون در شاخص افسردگی بک در مقایسه با پیش آزمون کاهش یافته، ولی مقدار این کاهش در گروه آزمایش بیشتر بود. و بر اساس روش اندازه گیری مکرر و آزمون کرویت موچلی فرآیند کاهش علائم افسردگی در طی جلسات درمان با تحریک مکرر مغناطیسی از روی جمجمه معنی دار می باشد و میزان کاهش علائم در طی مراحل درمان در گروه آزمایش به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل است. که این نشان می دهد تحریک مکرر مغناطیسی از روی جمجمه موجب کاهش بیشتر در علائم افسردگی نسبت به درمان های معمول می شود. و با مقایسه جدول تعقیبی مشخص می گردد که از جلسه دهم درمان تغییرات معنی داری آماری مداخله با TMS آشکار شده و تا انتهای درمان ادامه دارد. نتیجه گیری: تحریک مکرر مغناطیسی از روی جمجمه در درمان مبتلایان به افسردگی عودکننده موثراست، و می تواند به عنوان درمان ترکیبی در افسردگی مورد استفاده قرار گیرد.
کلمات کلیدی: واژه های کلیدی: تحریک مغناطیسی- علائم افسردگی- افسردگی اساسی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1261690/