اثربخشی مداخلات زود هنگام مبتنی بر بازی های توجهی بر میزان توجه کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه- بیش فعالی/ تکانشگری

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخلات زود هنگام مبتنی بر بازی های توجهی بر میزان توجه کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه- بیش فعالی/ تکانشگری پیش دبستانی انجام گرفته است. روش: روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون بود جامعه آماری، شامل کلیه کودکان پسر پیش دبستانی مبتلا به اختلال نقص توجه- بیش فعالی/ تکانشگری شهر اصفهان در سال تحصیلی ۹۰-۸۹ بود. به منظور انجام این پژوهش، ۳۰ کودک پسر با نشانگان اختلال نقص توجه- بیش فعالی/ تکانشگری به شیوه نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای، انتخاب و با روش تصادفی در گروه های آزمایشی و کنترل گمارده شدند (۱۵ کودک در گروه آزمایش و ۱۵ کودک در گروه کنترل). ابزار مورد استفاده، پرسشنامه کانرز والدین و مصاحبه بالینی بود. مداخلات مبتنی بر بازی های توجهی بر روی گروه آزمایش انجام گرفت. داده های به دست آمده با روش آماری تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که مداخلات زود هنگام مبتنی بر بازی های توجهی بر میزان توجه کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه- بیش فعالی/ تکانشگری پیش دبستانی موثر است. نتیجه گیری: توجه به تشخیص و مداخلات زود هنگام می تواند رویکردی موثر در درمان اختلال نقص توجه/ بیش فعالی- تکانشگری باشد.

Keywords:

مداخلات زود هنگام , بازی های توجهی , نقص توجه , بیش فعالی- تکانشگری