نقش سبک های دلبستگی، پیوند والدینی و خود پنداره در اعتیاد جنسی

مقدمه: اعتیاد جنسی یک نگرانی رو به رشد است که هم اکنون به عنوان یک بیماری جدی شناخته می شود. این بیماری یک اختلال در صمیمیت است که در سبک دلبستگی و تجارب پیوند والدینی نامطلوب اولیه ریشه دارد، دو عامل مهم که خود پنداره افراد را شکل می دهند. هدف از این مطالعه بررسی نقش سبک دلبستگی، پیوند والدینی و خود پنداره در اعتیاد جنسی برای دستیابی به بهترین عامل های پیش بین، جهت افتراق معتادان جنسی از افراد سالم می باشد. روش: شرکت کنندگان شامل ۷۰ نفر (۳۵ معتاد جنسی، ۳۵ فرد سالم)، بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و از نظر سن، جنسیت و میزان تحصیلات همتا سازی شدند و آزمون های اعتیاد جنسی، سبک های دلبستگی هاوزن- شیور، پیوند والدینی و زمینه یابی خودادراکی پیریت و منداگلیو در مورد آنها اجرا شد. داده ها با روش تجزیه و تحلیل واریانس و تحلیل افتراق مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد که معتادان جنسی و افراد سالم از نظر سبک دلبستگی دوسوگرا، محافظت بیش از حد پدر و مادر و خود پنداره تفاوت معناداری داشتند. تحلیل افتراقی نشان داد که محافظت بیش از حد مادر و پدر و سبک دلبستگی دوسوگرا بهترین افتراق دهنده ها و پیش بین های اعتیاد جنسی می باشند و در ۹۰/۷۲ درصد موارد معتادان جنسی را از افراد عادی افتراق می دهند. نتیجه گیری: در درمان اعتیاد جنسی می بایست اختلالات دلبستگی را در مداخلات مد نظر قرار داد.

Keywords:

اعتیاد جنسی , سبک دلبستگی , پیوند والدینی , خود پنداره