مقایسه بازداری در کودکان دبستانی دارای علائم و نشانه های اختلال سلوک با کودکان بهنجار
Publish place: Journal of Clinical Psychology، Vol: 3، Issue: 1
Publish Year: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 237
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCPSM-3-1_001
تاریخ نمایه سازی: 8 شهریور 1400
Abstract:
مقدمه: بازداری یکی از مولفه های مهم کارکردهای اجرایی است که در مبتلایان به اختلال سلوک به عنوان یکی از عوامل مهم همبستگی (یا حتی علی) مطرح می شود. تحقیقات مختلف، نتایج متناقضی در رابطه با نقایص کارکردهای اجرایی در کودکان مبتلا به اختلال سلوک گزارش کرده اند. پژوهش حاضر به منظور مقایسه مولفه بازداری در کودکان دارای علائم و نشانه های اختلال سلوک با کودکان بهنجار اجرا شده است. روش: با استفاده از پرسشنامه علائم مرضی کودک و آزمون ریون، نمونه ای به حجم ۳۸ نفر (۱۹ کودک مبتلا به اختلال سلوک و ۱۹ کودک به عنوان گروه مقایسه) از بین پسران دبستانی با دامنه سنی ۱۱-۸ سال انتخاب شدند. سپس با استفاده از دو آزمون عملکرد پیوسته و برو- بایست، مولفه بازداری در دو گروه مقایسه شد. یافته ها: نتایج نشان داد که دو گروه در میزان خطای ارتکاب کاذب که شاخص بازداری است در هیچ یک از دو آزمون عملکرد پیوسته و برو- بایست تفاوت معناداری نداشتند. اما در مقیاس زمان واکنش تفاوت دو گروه معنادار بود. نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد که پس از کنترل اختلال نقص توجه- بیش فعالی، میزان بازداری کودکان مبتلا به اختلال سلوک با همسالان بهنجار خود تفاوتی ندارد و احتمالا نقص در بازداری در مبتلایان به اختلال سلوک، نقش اساسی ندارد
Keywords:
Authors
ناژین ربیعی
دانشگاه آزاد واحد علوم وتحقیقات
بهروز دولتشاهی
دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
فریبرز باقری
دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات تهران