بسترشناسی لغزش گاه های سلامت معنوی در نهج البلاغه

بی تردید لغزش گاه های سلامت معنوی بیماری، عوارض و آسیب های غیرعادی هستند که اختلال ها ، بی نظمی ها و نابسامانی اجتماعی را باعث گشته و منجر به انحطاط، ظلم و پسرفت جامعه می شوند که معمولا هر اجتماع کوچک و بزرگ انسانی با این آفت ها و لغزش ها دست به گریبانند که این مطالعه به بسترشناسی آنها از زبان مولی امیرالمومنین علی (ع) به روش تحلیلی توصیفی پرداخته است. همو که در فضای آن روز کوفه و اطراف آن با فراز و فرودها و چالش های متعدد با مردمی متنوع و سست عنصر، روزگار گذراند و با شخصیت الهی و خستگی ناپذیرش در باب مصادیق لغزش ها، علل، و راه های مقابله با آنها مطالب گسترده و راهگشایی را در نهج البلاغه با بنان و بیان خویش اشارت نموده اند، که این نوشتار در جستجوی به دست آوردن و ارائه آنها نگارش یافته است. مطالعه حاضر نشان داد که مولفه های لغزش گاه های سلامت معنوی در کلام حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام عبارت از: تکبر و خودبزرگبینی، تعصب های بیجا، پرخاشگری، خودشیفتگی، خرافه گرایی، تحدید آزادی ها و استبداد ورزی می باشد که میتوان از رهنمودهای معصومانه آن حضرت برای عصر حاضر به عنوان الگوی کامل زندگی سالم برای اصلاح بشریت استفاده نمود

Keywords:

علی (ع) , نهج البلاغه , لغزش گاه ها , سلامت معنوی