پیش بینی دلزدگی زناشویی زنان براساس نیازهای بنیادین روانشناختی و صمیمیت جنسی

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی دلزدگی زناشویی زنان بر اساس نیازهای بنیادین روانشناختی و صمیمیت جنسی انجام گرفت. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع پژوهش های همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل همه زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر شیراز بود که از بین آنها تعداد ۵۴۰ زن متاهل (با میانگین سنی ۲۸ / ۳۳ سال) به شیوه نمونه گیری تصادفی در دسترس انتخابشدند. ابزارهای شامل پرسشنامه دلزدگی زناشویی (پاینز، ۱۹۹۶ ، پرسشنامه نیازهای بنیادین روانشناختی (لاگاردیا و همکاران، ۲۰۰۰ ) و پرسشنامه صمیمیت جنسی (باگاروزی، ۲۰۰۱ ) بود. روایی ابزارها با استفاده از روش تحلیل عاملی و پایایی آنها با استفاده از روش آلفای کرونباخ، مطلوب گزارش شده است. نتایج حاصل از رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان نشان داد که ابعاد خودمختاری و وابستگی از نیازهای بنیادین روانشناختی و صمیمت جنسی پیش بینی کننده های منفی و معنیداری برای دلزدگی زناشویی می باشند. به طور کلی نتایج پژوهش نشان داد که چنانچه زنان متاهل دارای استقلال و قدرت تصمیم گیری باشند و مهارت ارتباط موثر را فرا بگیرند و بتوانند رابطه جنسی مطلوبی با همسران خود برقرار کنند از رضایت زناشویی بالاتری برخوردار بوده و از این طریق زمینه کاهش طلاق فراهم می گردد

Keywords:

دلزدگی زناشویی , نیازهای بنیادین روانشناختی , صمیمت جنسی , زنان