تدوین مدل ساختاری رفتارهای خوردن بر اساس سازگاری هیجانی و سبک‎های دلبستگی با میانجیگری احساس تنهایی در دانشجویان

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف، تدوین مدل ساختاری رفتارهای خوردن بر اساس سازگاری هیجانی و سبک‎های دلبستگی با میانجیگری احساس تنهایی در دانشجویان انجام گرفت. روش­کار: روش پژوهش همبستگی با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان شهرتهران در سال تحصیلی ۹۸- ۹۷ تشکیل دادند، که از میان آن ها، تعداد ۴۸۱ نفر با روش نمونه گیری خوشه­ای مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: رفتارهای خوردن ون­اشتراین و همکاران (۱۹۸۶)، سبک‎های دلبستگی سیمپسون (۱۹۹۰)، سازگاری هیجانی رابیو و همکاران (۲۰۰۴) و احساس تنهایی دی­توماسو و همکاران (۲۰۰۴) که همگی از اعتبار و پایایی قابل قبولی برخوردار بودند. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار SPSS-V۲۳ و Amos-۲۲ استفاده گردید. نتایج: نتایج نشان داد سازگاری هیجانی قدرت تبیین رفتارهای خوردن در دانشجویان را دارا می‎باشد. همچنین احساس تنهایی در رابطه بین متغیر سازگاری هیجانی و رفتارهای خوردن نقش میانجی را دارا می‎باشد. متغیر سبک­های دلبستگی دو سوگرا و اجتنابی قدرت تبیین رفتارهای خوردن در دانشجویان را دارا می­باشند. اما سبک دلبستگی ایمن قدرت تبین رفتارهای خوردن را ندارد. نتیجه گیری :همچنین نتایج نشان می­دهد، اثر غیر مستقیم سبک دلبستگی ایمن و سبک دلبستگی اجتنابی معنادار می­باشد اما اثر غیر مستقیم سبک دلبستگی دو سو گرا معنادار نمی­باشد این بدان معناست که احساس تنهایی در رابطه بین متغیر سبک دلبستگی دو سو­گرا و رفتارهای خوردن نقش میانجی را دارا نمی­باشد. و بنابراین به نظر می رسد رفتارهای خوردن تحت تاثیر عوامل مختلفی چون سازگاری هیجانی و سبک‎های دلبستگی است و نیاز به بررسی همه جانبه اختلال خوردن ازجنبه‎های مختلف می­باشد.

Keywords:

رفتارهای خوردن , سازگاری هیجانی , سبک‎های دلبستگی , احساس تنهایی