تاثیر شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی (MBCT) بر افسردگی، انعطاف پذیری شناختی در بیماران دیابتی

مقدمه: افسردگی می‎تواند احتمال بروز عوارض دیابت را افزایش دهد. ممکن است افراد مبتلا به افسردگی مقابله با کارهای روزمره دشوارتر شوند. با گذشت زمان، مدیریت دیابت می‎تواند عوارض خود را به دنبال داشته باشد. علاوه بر این، افسردگی ممکن است آسیب پذیری و / یا تشدید نقایص موجود را افزایش دهد. هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی شناختی درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی   (MBCT) بر افسردگی و انعطاف پذیری شناختی در بیماران دیابتی است. روش کار: این پژوهش نیمه تجربی با گروه پیش آزمون، پس آزمون، پیگیری و کنترل است که در سال ۱۳۹۶ در زاهدان انجام شد. این دوره هشت هفته‎ای MBCT در سال ۱۳۹۶ اجرا شد. همه شرکت کنندگان بیماران دیابتی بودند. جامعه آماری شامل کلیه بیماران دیابتی مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی بیمارستان های زاهدان بوده و از طریق نمونه گیری در دسترس، ۲۴ بیمار مبتلا به دیابت برای شرکت در این مطالعه انتخاب شدند که به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و شاهد قرار گرفتند (۱۲ نفر). همه شرکت کنندگان (در گروه کنترل و آزمایش) در سنین ۲۵ تا ۵۵ سال بودند. از گروه کنترل، مداخله‎ای صورت نگرفت و فقط از پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری استفاده شد. از پرسشنامه افسردگی Beck - نسخه دوم و مقیاس انعطاف پذیری شناختی استفاده شد. دادهها با استفاده از میانگین و انحراف معیار، از نرم افزار آماری SPSS-۲۰ و آزمون لامبدا ویلکس، آزمون لون، آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، MANCOVA و آزمون بنفرونی استفاده شد. نتایج: تجزیه و تحلیل چند متغیره کوواریانس (MANCOVA) نشان داد که تاثیر متغیر مستقل بر متغیر وابسته معنی دار است (۰۰۱ / ۰P<) و درمان مبتنی بر ذهن آگاهی (MBCT) بر انعطاف پذیری شناختی و همچنین افسردگی آنها نیز تاثیر دارد. بعد از یک ماه پایدار مانده اند. نتیجه گیری: به نظر می‎رسد MBCT یک برنامه گروه غیر دارویی موثر و مقرون به صرفه با هدف بهبود انعطاف پذیری شناختی و پیشگیری از افسردگی در بیماران دیابتی است.

Keywords:

شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی (MBCT) , افسردگی , انعطاف پذیری شناختی , بیماران دیابتی