میلاد اسدزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه علم و صنعت تهران
سیدمهدی عباسی - استاد پژوهشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی مالک اشتر تهران
مجتبی چنارانی - مدیر عامل شرکت عملیات حرارتی مبتکران تهران
سیدمحمدتقی صالحی - دانشیار دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه علم و صنعت تهران

در پژوهش حاضر عملیات کوئنچ در دمای ۱۰۵۰ درجه سانتی گراد به مدت ۱۵ دقیقه و تمپر سه مرحله ای به ترتیب در دما های۵۵۰، ۶۱۰ و ۵۸۰ درجه سانتی گراد به مدت ۲ ساعت در هر دما در شرایط کاملا یکسان داخل کوره خلاء، روی فولاد های W۳۶۰ و H۱۳ انجام گرفته و با یکدیگر مقایسه شدند. نتایج حاکی از آن است که پس از عملیات کوئنچ و تمپر، خواص کششی و سختی فولاد W۳۶۰ در مقایسه با فولاد H۱۳ به مراتب بهتر است. بر اساس مشاهدات تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی((SEM۱ و آنالیز طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس (EDX۲) مقداری کاربید های مولیبدنیومی در فولاد W۳۶۰ و کاربید های کرومی در فولاد H۱۳ پس از تمپر رسوب می کنند. به دلیل بیشتر بودن مقدار عنصر مولیبدن، کاربیدهای غنی از مولیبدن M۲C فاز اصلی استحکام بخشی در فولاد W۳۶۰ است. همچنین این کاربید ها پایدارتر از کاربید های غنی از کروم M۷C۳ و M۲۳C۶ است. کاربیدهای غنی از وانادیم VC که نقش مهمی در کنترل اندازه دانه پس از عملیات آستنیته دارند، به دلیل کاهش عنصر وانادیم در فولاد W۳۶۰ کاهش یافته است. فولاد W۳۶۰به دلیل دارا بودن خواص مکانیکی عالی می تواند جایگزین مناسبی برای فولاد H۱۳ باشد و در محیطی که نیاز به استحکام و سختی بالاتراست، می تواند مورد استفاده قرار بگیرد که عمر کاری قالب ها افزایش پیدا می کند.

فولاد W۳۶۰، فولاد H۱۳، خواص مکانیکی، ریزساختار