بررسی راهکارهای ممکن جهت کاهش تاثیر ابعاد خوراک برکارایی آسیاهای خودشکن و نیمه خودشکن

تغییر خصوصیات خوراک مانند اندازه خوراک یکی از عوامل تاثیرگذار بر عملکرد آسیاهای خودشکن و نیمه خودشکن به حساب می آید . اگر در بار ورودی ذرات بزرگ وجود نداشته باشند ذرات با ابعاد متوسط شکسته نمی شوند و در آسیا خودشکن تجمع می یابند و در نتیجه ظرفیت آسیا را کاهش می دهند و از سوی دیگر وجود ذرات درشت در آسیای نیمه خودشکن باعث افزایش توان مصرفی و کاهش ظرفیت آسیا می شود. بنابراین هرگونه تغییر در بار ورودی بر روی عملکرد و محصول آسیای خودشکن و نیمه خودشکن تاثیر می گذارد. اگرچه، برخی از عملیات ها فرصتی را در ارتباط بین اندازه خوراک و عملکرد آسیا و دستکاری اندازه خوراک برای به دست آوردن کارایی بهتر تشخیص داده اند. مثالهایی شامل تغییر در روش های انفجار ، نحوه ذخیره سازی و استفاده از ROM (خروجی معدن)، سنگ شکنی ثانویه جزئی یا کامل و پیش طبقه بندی انتخابی خوراک آسیا می باشد. در این پژوهش به موارد ذکر شده جهت کاهش تاثیر اندازه خوراک بر عملکرد آسیای خودشکن و نیمه خودشکن پرداخته و همچنین با استفاده از تجزیه و تحلیل ها توصیه هایی برای توزیع اندازه خوراک بهینه ارائه خواهد شد.

Keywords:

خصوصیات خوراک , آسیای خودشکن ونیمه خودشکن , بار ورودی , ظرفیت آسیا , روش های انفجار , ROM (خروجی معدن) , سنگ شکنی ثانویه جزئی یا کامل