لیلا پرویزی - هئیت علمی و مدیرگروه نمایش دانشگاه غیرانتفاعی سپهر اصفهان

مرگ یک رخداد کهن الگویی است. همه انسانها از دیرباز تاکنون در همه جای جهان در مقابل مرگ، رفتاری مناسب با دانش، فرهنگ و دریافتت ختود از جهتان هستتی، را بتروزداده اند. تحقیق پیش رو بتر نن استت کته بتا توجته بته نئتین هتای نمایشتی در تور دیرپتای بختیاری و مراسم مشابه سوگ اساطیر و پهلوانان در ایران باستان، )مرجعیت شاهنامه( به نشانه شناسی و شناخت رمزگان بته کتار رفتته در ایتن نئتین هتا د ستت یافتته وبتا بررستی، نمتاد ونمادپردازی در حرکات و اعمال اجرا شده نن، گره از راز مانایی این حرکات )کتل کتردن - ساختن پیکر نمادین متوفی- کلاه برداشتن- خاک بر سر ریختن - ساختن شیرهای ستنگی،مو بریدن...( بگشاید و با نن به مثابه اجرایی ، که از نظار نشانه ای با معنا و برختوردار از زیترساخت های اساطیری و باستانی است، برخورد کند.

شاهنامه- سوگواری- ور بختیاری، اسطوره، نماد، نئین، نمایش- نشانه شناسی