دیپلماسی فرهنگی ترکیه در عراق با رویکرد نوعثمانی گری و ناسیونالیسم ترکی (۲۰۰۳ – ۲۰۱۸)

مطالعه دیپلماسی فرهنگی ترکیه در عراق، منوط به فهم نگاه جدید سیاست خارجی این کشور به خاورمیانه است. دولت ترکیه با طرح موضوع منازعه صفر و بهبود روابط با کشورهای بازمانده از امپراتوری عثمانی سابق، در چارچوب نو عثمانی گری و هویت واحد ترکی در قالب ناسیونالیسم، تلاش نمود تا خود را به عنوان یک بازیگر استراتژیک فرامنطقه ای مطرح نماید. هرچند تحولات پسینی در سیاست داخلی ترکیه و نیز بهارعربی و پیامدهای آن، تا حدودی باعث ابهام در سیاست خارجی ترکیه شده، اما این کشور هم چنان به دیپلماسی فرهنگی ناشی از این رویکرد پای بند است. در این چارچوب، عراق به عنوان مهم ترین راه ورود ترکیه به خاورمیانه از اهمیت استراتژیک برخوردار است. بر همین اساس، سوال اصلی مقاله این است که «مهم ترین مولفه های دیپلماسی فرهنگی ترکیه در عراق کدام است و تا چه اندازه متاثر از ناسیونالیسم ترکی و نوعثمانی گرایی بوده است؟ در پاسخ، فرضیه مطرح شده این است که ترکیه با تمرکز بر ساختارهای فرهنگی خود و ابزارهایی چون رسانه، فیلم و سریال های ترکی، زبان و ادبیات ترکی، پیوندهای فرهنگی مذهبی با مردم عراق در قالب گفتمان نوعثمانی گرایی و نیز پیوند مستحکم با ترکمن ها در قالب هویت واحد و ناسیونالیسم ترکی، توانسته حوزه های نفوذ عمیقی در عراق برای خود ایجادکند. روش تحقیق در این مقاله، بر مبنای پژوهش کیفی مورد محور و مبتنی بر روش اسنادی با جمع آوری و تحلیل اطلاعات و داده است.

Keywords:

دیپلماسی فرهنگی , گفتمان , نوعثمانی گری , ناسیونالیسم ترکی