آمنه محمدی - Ilam Branch, Islamic Azad University, Ilam, Iran
محمود نیک سرشت - Department of Exercise Physiology, Ilam Branch, Islamic Azad University, Ilam, Iran
مهناز امیدی - Department of Exercise Physiology, Ilam Branch, Islamic Azad University, Ilam, Iran

مقدمه : چاقی شکمی با خطر افزایش آلبومین مرتبط است که زمینه اصلی کاهش عملکرد کلیوی است. هدف از این پژوهش بررسی اثر تعاملی تمرین مقاومتی و روزه داری بر میزان برداشت کراتینین و فیلتراسیون گلومرولی در زنان غیرفعال با چاقی شکمی بود. روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی، تعداد ۶۰ زن غیرفعال (با میانگین سن ۲/ ۵ ± ۳/ ۳۸ سال) در چهار گروه ۱۵ نفری شامل تمرین مقاومتی، تمرین مقاومتی با روزه داری، روزه داری و کنترل (بدون روزه داری و بدون تمرین) شرکت کردند. برنامه تمرین مقاومتی شامل اجرای هشت حرکت اصلی با تاکید بر توده های عضلانی بزرگ با شدت متوسط و سه جلسه در هفته بود که در ماه مبارک رمضان انجام گردید. طول ساعات روزه داری در ماه رمضان حدود ۱۷ ساعت بود. از روش بیوایمپدانس برای اندازه گیری میزان برداشت کراتینین و فیلتراسیون گلومرولی استفاده شد. داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه، آزمون تعقیبی بونفرونی و آزمون ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد که میزان برداشت کراتینین (۰۴۸/ ۰=p) و فیلتراسیون گلومرولی (۰۴۹/ ۰=p) در گروه روزه داری به طور معناداری بالاتر از گروه کنترل بود، اما بین دیگر گروه ها تفاوت معناداری مشاهده نشد. ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که میزان برداشت کراتینین و فیلتراسیون گلومرولی به طور مشابه، معکوس و معناداری با سن در ارتباط بودند، در حالی که این متغیرها با شاخص جرم بدن ارتباط مستقیم داشتند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش حاضر به نظر می رسد که ۱۷ ساعت روزه داری می تواند بر عمکرد کلیوی در زنان غیرفعال با چاقی شکمی اثر مثبتی داشته باشد.

Resistance Training, Kidney Function Test, Fasting, Obesity, تمرین مقاومتی, عملکرد کلیوی, روزه داری, چاقی