یعقوب مهری الوار - تهران، ایران، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی
علیرضا رمضانی - تهران، ایران، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی
عباسعلی گایینی
فرشته گلاب - تهران، ایران، دانشگاه علوم پزشکی ایران، مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی
ریاض غیرتمند

مقدمه: فرایند رگ زایی برای موضع آسیب دیده در قلب امری حیاتی است. این مطالعه با هدف بررسی اثر مداخله ورزش بر عوامل درگیر بر بیان ژن عوامل تحریکی و مهاری رگ زایی به دنبال ایسکمی ریپرفیوژن مجدد عضله قلب صورت گرفته است. روش بررسی: در این مطالعه ۲۸ رت صحرایی نر ویستار (۲۵۰-۲۰۰ گرم) به صورت تصادفی در ۴ گروه شم، ایسکمی، تمرین و تمرین- ایسکمی مورد استفاده قرار گرفتند. آنفارکتوس میوکارد  با بستن شریان کرونری نزولی  به مدت ۳۰ دقیقه انجام شد. برنامه تمرینی روی تردمیل به مدت ۸ هفته، ۳ روز در هفته به مدت ۴۰ دقیقه اجرا شد. ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی و تزریقات، موشها بی هوش شده و بافت قلب جدا شد و بیان ژن VEGF، TSP-۱،  Aktو اپلین برای سلولهای بافت قلب اندازه گیری شد. یافته ها: نتایج نشان داد که اختلاف معناداری بین ۴ گروه در میزان بیان ژن VEGF، TSP-۱، Akt و اپلین وجود دارد (۰۰۱/۰=p).  نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که سطح بیان ژن VEGF،  Aktو اپلین در گروه تمرین ایسکمی افزایش معناداری به نسبت گروه شم، ایسکمی و تمرین ورزشی داشت (۰۵/۰p<). در واقع تمرینات ورزشی در هنگام مداخله ایسکمی می تواند منجر به افزایش بیان ژن اپلین،VEGF  و Akt شد. اما خود تمرین ورزشی این تغییر را ایجاد نکرد (۰۵/۰p>). از طرف دیگر نتایج نشان داد که سطح بیان ژن TSP-۱ در گروه تمرین ایسکمی، ایسکمی و تمرین ورزشی کاهش معناداری به نسبت گروه شم داشت (۰۵/۰p<). بحث و نتیجه گیری: تمرینات ورزشی به دنبال مداخله ایسکمی میوکارد سعی در حذف عوامل منفی و افزایش عوامل مثبت رگ زایی برای رساندن بافت به تعادل آنژیوژنزی را دارا هستند .  

Ischemia-Reperfusion Injury, Angiogenesis Stimulators, Angiogenic Inhibitors, Apelin, TSP-۱, Protein Kinase B, ایسکمی-ریپرفیوژن, تحریک رگ زایی, مهار رگ زایی, اپلین, ترومبوسپوندین یک, پروتئین کیناز B