مقایسه اثربخشی زوج درمانی رفتاری ­ تلفیقی و زوج درمانی سیستمی ­ رفتاری بر افزایش بهزیستی روانی زوجین

مقدمه: بهزیستی روانی یکی از مولفه های اصلی جنبش روانشناسی مثبت بوده که نقش مهمی در سلامت جسمانی، روانی، رضایت از زندگی و ازدواج موفق ایفا می نماید و افزایش آن در آشفتگی و بحران روابط همسران می تواند یکی از دستاوردهای مثبت زوج درمانی تلقی گردد. پژوهش حاضر به منظور مقایسه اثربخشی زوج درمانی رفتاری تلفیقی و زوج درمانی سیستمی رفتاری بر افزایش بهزیستی زوجین انجام شد. روش بررسی: این پژوهش از نوع شبه آزمایشی و در قالب طرح پیش آزمون، پس آزمون، گروه کنترل با اندازه گیری مکرر است. جامعه آماری پژوهش حاضر را زوج های مراجعه کننده به چهار مرکز مشاوره و خدمات روانشناختی استان تهران تشکیل می دادند که ۲۴ زوج به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل گمارده شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه ۸۴ سوالی بهزیستی روانی ریف با شش زیر مقیاس بود. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS شاخص های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس آمیخته و چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های به دست آمده در این پژوهش نشان داد که زوج درمانی رفتاری تلفیقی در مقایسه با زوج درمانی سیستمی رفتاری بر افزایش پذیرش خود، رشد فردی و تسلط بر محیط (مولفه های بهزیستی روانی) زوجین تاثیر بیشتری داشته است. بحث و نتیجه گیری: در روابط بین فردی سالم به ویژه رابطه زناشویی نیاز است تا طرفین درگیر رابطه ضمن برخورداری از نگرش مثبت به خود و زندگی گذشته، حس تسلط بر محیط را افزایش داده تا در دستیابی به تجربه های نو به عنوان یک انسان بهره مند از استعدادهای بالقوه موثر عمل نمایند.

Keywords:

Psychology , Mental Health , Couple Therapy , MarriageBeing , روانشناسی , سلامت روان , زوج درمانی , ازدواج