مقایسه اثربخشی برنامه غنی سازی رابطه، مداخله CREW و روش ترکیبی بر انرژی رابطه ای کارکنان

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 230

This Paper With 25 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_QAPSY-15-3_004

تاریخ نمایه سازی: 10 شهریور 1400

Abstract:

هدف: پژوهش حاضر، با هدف مقایسه اثربخشی برنامه غنی ­سازی رابطه، مداخله CREW و روش ترکیبی بر ارتقاء سطح انرژی رابطه ­ای کارکنان، انجام شد. روش: روش پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش ­آزمون- پس ­آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری را کارکنان ستاد مرکزی شرکت گاز استان اصفهان در سال ۱۳۹۸، تشکیل دادند. نمونه پژوهش، ۷۵ نفر از کارکنان داوطلب برای شرکت در این برنامه آموزشی بودند که با روش تصادفی در گروه­ های آزمایش و گواه (۱۵ نفر در هر گروه) گمارده شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه انرژی رابطه ­ای (اوونز باکر، سامپتر و کامرون، ۲۰۱۶) بود که آزمودنی­ ها در دو مرحله پیش­ آزمون و پس ­آزمون به آن پاسخ دادند. گروه­ های آزمایش، مداخله CREW، برنامه غنی­ سازی رابطه و روش ترکیبی (متشکل از مداخله CREW و برنامه غنی ­سازی رابطه) را در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ­ای به شکل جداگانه دریافت کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس در نرم افزار  SPSS-۲۳ انجام شد. یافته ­ها: نتایج نشان داد که اجرای مداخله CREW، برنامه غنی ­سازی رابطه و روش ترکیبی، انرژی رابطه­ ای کارکنان را در پس­ آزمون افزایش داده است. نتایج آزمون تعقیبی نیز بیانگر آن بود که روش ترکیبی نسبت به برنامه غنی­ سازی رابطه و مداخله CREW، تاثیر بیش­تری بر انرژی رابطه ­ای کارکنان داشته است. نتیجه­ گیری: بنابراین مدیران می­ توانند به منظور افزایش انرژی رابطه ­ای کارکنان، از برنامه غنی­ سازی رابطه، مداخله CREW و روش ترکیبی استفاده کنند و اجرای روش ترکیبی را در اولویت قرار دهند.

Keywords:

انرژی رابطه ای , برنامه غنی سازی رابطه , روش ترکیبی , مداخله CREW

Authors

سحر سوادکوهی

دانشجوی دکتری روان شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

حمید رضا عریضی

استاد، گروه روان شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان-شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

کریم عسگری

دانشیار، گروه روان شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :