زینب هوشمندی - Department of Exercise physiology, Payamenoor University, Yasooj, Iran
علیرضا نیک سرشت - Department of neurology, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran
مریم کوشکی جهرمی - Department of Physical Education and Sport Science, Shiraz University, Shiraz, Iran
ناهید اشجع زاده - Department of neurology, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran
محسن ثالثی - Department of Physical Education and Sport Science, Shiraz University, Shiraz, Iran

مقدمه: بیماری مولتیپل اسکلوزیس (MS) می تواند تحت تاثیر عوامل درونی و محیطی قرار گیرد. یکی از عوامل محیطی که احتمالا بر این بیماری موثر است، برنامه تمرینات ورزشی به شکل های مختلف می باشد. هدف این تحقیق بررسی تاثیر هشت هفته فعالیت ورزشی هوازی برنیتریک اکساید (NO) خون، میزان ناتوانی و آمادگی هوازی (VO۲max) زنان مبتلا به MS نوع عود کننده-بهبود یابنده بود. روش بررسی: آزمودنی های تحقیق ۲۷ زن مبتلا بودند که به طور داوطلبانه انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۲ نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت هشت هفته و سه بار در هفته در تمرینات هوازی فزاینده با دوچرخه ی ثابت شرکت کردند. جهت اندازه گیری میزان NO از آزمودنی ها در سه مرحله (قبل و هفته چهارم و هشتم برنامه) خون گیری به عمل آمد. پیشرفت بیماری با استفاده از مقیاس وضعیت ناتوانی کورتزکی و VO۲max با استفاده از آزمون بروس در دو مرحله (قبل و بعد از برنامه تمرینی) اندازه گیری شد. نتایج با استفاده از آزمون های تحلیل کوواریانس با اندازه گیری های مکررتجزیه و تحلیل شد. یافته ها: سطح NO گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل تغییر معنی داری نکرد. در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل میزان ناتوانی به طور معنی داری کاهش و VO۲max افزایش یافت. بحث و نتیجه گیری: فعالیت بدنی می تواند با حفظ تعادل NO از طریق کاهش شدت بیماری و افزایش VO۲max در بهبود بیماری MS مفید باشد.

Aerobic Exercise, Nitric Oxide, Multiple Sclerosis, فعالیت ورزشی هوازی, نیتریک اکساید, مولتیپل اسکلروزیس