هادی هاشمی رزینی - عضو هیئت علمی گروه روان شناسی دانشگاه خوارزمی
مجتبی دهقان - دانشجوی دکتری روانشناسی سلامت دانشگاه خوارزمی
علی رسولی - دانشگاه خوارزمی

هدف: هدف پژوهش تعیین نقش تجربه های عاطفی مثبت و منفی، نوروزگرایی و ریخت هایی ارزشی انگیزشی در تمیز افراد خود آسیب رسان از افراد عادی بود. روش: روش پژوهش توصیفی، از نوع علی- مقایسه ای و جامعه آماری دانشجویان خوابگاه های دانشگاه های شهر تهران به تعداد تقریبی ۳۵ هزار نفر در سال ۱۳۹۵ بود که بین ۳۰ الی ۵۰ شرکت کننده از هر یک از دانشگاه های تهران، علامه طباطبایی، خوارزمی، شاهد، شهید بهشتی و تربیت مدرس و در مجموع ۲۱۸ نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در نهایت از بین این تعداد و بر اساس پرسشنامه آسیب به خود سانسون، ویدرمن و سانسون (۱۹۹۸)، ۴۰ نفر در گروه خود آسیب رسان و ۴۰ نفر در گروه عادی غربال انتخاب شدند و ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تجربه های مثبت و منفی دینر، رایتز، تاو، کیم-پریتو، چوئی، اویشی و بیسواز-دینر ۲۰۱۰، مقیاس زمینه یاب ارزشی شوارتز (۱۹۹۲) و مقیاس ۵ عاملی شخصیت نئو مک کری و کاستا ۱۹۸۶ را تکمیل کردند. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل تشخیص استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که میانگین نوروزگرایی (۹۴/۴۴ =F، ۰۰۱/۰ =P) و عاطفه منفی (۰۴/۸ =F، ۰۰۶/۰ =P) گروه خود آسیب رسان بالاتر از افراد عادی و میانگین عاطفه مثبت (۸۴/۱۵ =F، ۰۰۱/۰ =P)، جهان شمولی (۹۶/۸ =F، ۰۰۴/۰ =P)، خیرخواهی (۱۴/۱۵ =F، ۰۰۱/۰ =P)، سنت (۶۸/۱۳ =F، ۰۰۱/۰ =P)، همنوایی (۳۹/۱۶ =F، ۰۰۱/۰ =P) و ایمنی (۵۴/۷ =F، ۰۰۷/۰ =P) آن ها پایین تر از گروه افراد عادی است. تابع تشخیصی حاضر قادر به تبیین ۸/۴۹ درصد از واریانس رفتار خود آسیبی/عدم خود آسیبی بود و ۳/۹۱ درصد شرکت کنندگان را به درستی گروه بندی کرد. نتیجه گیری: از متغیرهای نوروزگرایی، همنوایی، عواطف مثبت، خیرخواهی، سنت، جهان شمولی و عواطف منفی می توان به عنوان معیاری برای پیش بینی عضویت گروهی افراد در گروه سالم و گروه خود آسیب رسان و معیار تمیز این دو گروه از یکدیگر استفاده کرد. بنابراین، ارائه آموزش برای بهبود متغیرهای یاد شده به تعدیل رفتارهای خود آسیب رسان کمک می کند.

ارزشی انگیزشی, تجربه های مثبت و منفی, خود آسیبی, نوروزگرایی