بتول غضنفری - دانشجوی دکترا دانشگاه آزاد- تهران مرکز
فرناز کشاورزی ارشدی - استادیار گروه روان شناسی، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
فریبا حسنی - استادیار گروه روان شناسی، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
سوزان امامی پور - استادیار گروه روان شناسی، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده:هدف: این مطالعه باهدف اثربخشی زوج درمانی مبتنی برنظریه انتخاب بر سبک های حل تعارض وکیفیت رابطه زوجین صورت گرفت.روش: روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری دو ماهه بود. از بین زوجینی که در بازه ی زمانی مهر الی دی ماه ۱۳۹۵ به مرکز مشاوره آموزش و پرورش ناحیه ۴ شهر مشهد مراجعه کرده بودند ؛تعداد۳۰زوج که در پرسشنامه تعارض زناشوییMCQ-R) )، یک نمره انحراف معیار بالاتر از میانگین دریافت کرده بودند، انتخاب و به شیوه جایگزینی تصادفی ۱۵ زوج در گروه آزمایش و۱۵ زوج در گروه کنترل جایگزین شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه ی راهبردهای حل تعارض وپرسشنامه ابعادرابطه ای زوجین استفاده شد. زوج های گروه آزمایش، مداخله ی هفتگی زوج درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب را طی۸ جلسه ی ۹۰ دقیقه ای دریافت کردند. یافته ها: یافته ها نشان داد که بین زوجین گروه آزمایش وگروه کنترل درمتغیرهای وابسته سبک های حل تعارض وکیفیت رابطه تفاوت معناداری درکوتاه مدت وبلندمدت وجوددارد. تنهادر سبک های حل تعارض گذشت وگفتگو این مداخله موثر نبوده است.نتیجه گیری: با توجه به اینکه مداخله زوج درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب با اصلاح وافزایش تعامل ها بین زوج ها باعث بهبود سبک های حل تعارض وکیفیت رابطه زناشویی آن ها می شود.از این رو توصیه می شود زوج درمانگران از این روش درمانی استفاده کنند. و استفاده ازاین رویکردبرای بهبودسبک های حل تعارض وکیفیت رابطه زوجین توصیه می شود.

تعارض, زوج درمانی, کیفیت رابطه, نظریه انتخاب