صمیمیت جنسی و اعتماد به عنوان تعدیل کننده های رابطه سبک دلبستگی ایمن و تعهد زناشویی

چکیدههدف: هدف پژوهش تعیین صمیمیت جنسی و اعتماد به عنوان تعدیل کننده های رابطه سبک دلبستگی ایمن و تعهد زناشویی بود. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری کلیه دانشجویان زن متاهل ساکن خوابگاه های دختران دانشگاه شهید چمران اهواز در نیم سال اول سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵ به تعداد ۱۵۰۰ نفر بود که از بین آن ها ۲۰۰ زن متاهل به شکل نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند و مقیاس های شیوه های رفتاری فارمن و هنر، ۱۹۹۹، تعهد زناشویی آدامز و جونز (۱۹۹۷)، صمیمیت ارتباطی شافر و اولسون، ۱۹۸۱ و اعتماد رمپل، هولمز و زانا، ۱۹۸۶ را تکمیل کردند. داده­ها با استفاده از همبستگی گشتاوری پیرسون و رگرسیون تعدیل­گر تحلیل شد. یافته ها: یافته های پژوهش حاکی از رابطه مثبت بین سبک دلبستگی ایمن و تعهد زناشویی (۴/۰=r، ۰۰۱/۰=P) و همچنین نقش تعدیل­کننده صمیمیت جنسی (۲۴۹/۰-=β، ۰۰۳/۰=P) و اعتماد (۲۷۰/۰-=β، ۰۳/۰=P) در رابطه بین سبک دلبستگی ایمن و تعهد زناشویی بود. نتیجه گیری: از آنجا که سبک دلبستگی ایمن منجر به ایجاد اعتماد و صمیمیت جنسی می­شود و کیفیت تعاملات میان­فردی، تعهد و کیفیت روابط زناشویی را بهبود می­بخشد؛ و از سوی دیگر صمیمیت جنسی منجر به برون ریزی مشکلات و سرزندگی و شادابی زوج­ها می­شود؛ از این رو برای ایجاد ساختار خانواده­ایی متعادل بسیار مهم است بر شکل­گیری نحوه سبک دلبستگی ایمن که پایه اعتماد و روابط زناشویی صمیمی است؛ بیش از پیش در آموزش خانواده، مشاوره­های پیش از ازدواج و پژوهش های کاربردی توجه شود.

Keywords:

اعتماد , تعهد زناشویی , دلبستگی ایمن , صمیمیت جنسی