نرگس بای - دانشگاه خوارزمی
حمیدرضا حسن آبادی - هیئت علمی دانشگاه خوارزمی
جواد کاوسیان - هیئت علمی دانشگاه خوارزمی

چکیدههدف: هدف پژوهش حاضر تعیین الگوی علی روابط بین باورهای شایستگی و ادراک از محیط کلاس درس با پیشرفت تحصیلی با تاکید بر نقش واسطه ای باورها و رفتارهای پیشرفت بود. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر و پسر دبیرستانی شهر کرج به تعداد ۱۰۲۸۷۴ نفر در سال تحصیلی ۹۵-۱۳۹۴ بود. از میان نواحی چهارگانه آموزش و پرورش با روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای تعداد ۸۰۰ دانش آموز از ۴ دبیرستان دخترانه حجاب، آفاق، البرز، جامی و ۴ دبیرستان پسرانه هدف، ادب، میلاد و نوید، انتخاب و داده ها با استفاده از پرسشنامه ادراک از محیط کلاس فراسر، فیشر و مک روبی (۱۹۹۶)، راهبردهای انگیزشی برای یادگیری پینتریچ و دی گروت (۱۹۹۰) و ادراک شایستگی هارتر (۱۹۸۵) جمع آوری شد. پس از کنار گذاشتن پرسشنامه­های مخدوش و داده­های پرت داده­های ۷۱۲ دانش آموز تحلیل شد. یافته ها: یافته ها نشان داد الگو با داده های پژوهش برازش مناسبی دارد. ضرایب اثر غیرمستقیم باور شایستگی (۰۵/۰=β، ۳/۰=P) و ادراک فرد از کلاس درس (۱۶/۰=β، ۰۲۵/۰=P)، نشان داد تنها ادراک فرد از کلاس به صورت غیرمستقیم و با میانجی گری باورها و رفتارهای پیشرفت می تواند عملکرد تحصیلی را پیش بینی کند. نتیجه گیری: با توجه به نقش کلیدی باورها و رفتارهای پیشرفت، در ارتباط بین ادراک از محیط کلاس و باورهای شایستگی با پیشرفت تحصیلی، لازم است در برنامه ریزی آموزشی به این سازه ها بیش از پیش توجه شود.

باورها, پیشرفت, تحصیلی, شایستگی, کلاس درس