مصطفی جعفری - Shahid Chamran University
سودابه بساک نژاد - دانشگاه شهیدچمران اهواز
مهناز مهرابی زاده هنرمند - دانشگاه شهید چمران اهواز
یدالله زرگر - دانشگاه شهیدچمران اهواز

چکیدههدف: هدف پژوهش تعیین اثربخشی الگوی ماتریکس در مقایسه با الگوی مراحل تغییر بر خودتنظیمی و تداوم تغییر در مردان وابسته به آمفتامین بود. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با دو گروه آزمایش و یک گروه گواه، پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری و جامعه آماری ۳۲۷ مرد مراجعه کننده به مرکز ترک اعتیاد رازی طب در تهران طی تابستان ۱۳۹۳ بود. از میان آن­ها ۴۵ نفر به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شد. ابزار پژوهش مقیاس سنجش تغییر دیکلمنته و پروچاسکا ۲۰۰۵، پرسشنامه مشکلات خودتنظیمی هیجانی گراتز و رومر (۲۰۰۴)، الگوی سرپایی عمقی ماتریکس، ۲۰۰۶ و الگوی مراحل تغییر ولاسکوئز، ۲۰۰۱ بود که طی ۱۴ جلسه ۹۰ دقیقه­­ای در هفته یکبار اجرا و برای تحلیل آماری از روش اندازه گیری مکرر استفاده شد. یافته ها: نتایج حاکی از اثربخشی هر دو الگو بر کاهش مشکلات خودتنظیمی هیجانی و افزایش تداوم تغییر بود ولی الگوی ماتریکس بر خودتنظیمی و الگوی مراحل تغییر بر تداوم تغییر اثر بیشتری را نشان داد. نتیجه گیری: پیشنهاد می شود ­متخصصان بالینی از الگوی ماتریکس برای کاهش مشکلات خودتنظیمی و از الگوی مراحل تغییر برای افزایش تداوم تغییر یا به­عبارتی از هر دو الگو استفاده کنند، تا احتمال عود کاهش یابد.

آمفتامین, الگوی ماتریکس, الگوی مراحل تغییر, خودتنظیمی