نقش میانجی گر استرس ادراک شده در رابطه بین سخت رویی و کیفیت زندگی در افراد تحت همودیالیز

هدف: هدف تعیین اثر میانجی­گری استرس ادراک شده در رابطه بین سخت­رویی و کیفیت زندگی بود. روش: پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش شامل تمام بیماران مراجعه کننده ۲۰ تا ۶۵ سال تحت درمان با همودیالیز بیمارستان­های امام خمینی، سینا، هاشمی­نژاد، شریعتی، رسول اکرم در بهار سال ۱۳۹۴ بودند. به روش نمونه­گیری در دسترس تعداد ۲۰۰ نفر انتخاب و به پرسشنامه­های کیفیت زندگی همودیالیز هیزو همکاران (۱۹۹۴)، استرس ادراک شده کوهن و همکاران (۱۹۸۳) و سخت­رویی کوباسا (۱۹۸۴) پاسخ دادند. پس از حذف ۳ آزمودنی پرت، داده های ۱۹۷ آزمودنی با استفاده از روش مدل­یابی معادلات ساختاری تحلیل شد. یافته­ها: نتایج نشان داد مدل ساختاری پژوهش با داده­های گردآوری شده برازش دارد و استرس ادراک شده رابطه بین سخت­رویی و کیفیت زندگی را میانجی­گری می­کند و ۳۳ درصد از واریانس متغیر کیفیت زندگی در افراد تحت همودیالیز به واسطه تغییر در نمره­های ابعاد سخت­رویی و استرس ادراک شده تبیین می­شود.نتیجه­گیری: سخت­رویی در بیماران نه تنها ادراک این افراد از عوامل استرس­زا بلکه کیفیت زندگی آن­ها را تحت تاثیر قرار می­دهد. ارزیابی کیفیت زندگی بیماران به کادر درمان کمک می­نماید تا روش­های درمانی ارتقاء کیفیت زندگی بیماران را مورد توجه قرار دهند.

Keywords:

استرس ادراک شده , سخت رویی-کیفیت زندگی-همودیالیز