پرویز آقایی - دانشگاه شهید بهشتی
احمد پوراحمد - دانشگاه تهران
سعید ضرغامی - دانشگاه شهید بهشتی

جهانی شدن به­عنوان یکی از مهم­ترین بحث­های علمی قرن بیست و یکم مطرح است و شهرها در رقابت شدید با یکدیگر سعی می­کنند وارد این چرخه­ی جهانی شوند. جهانی شدن می­تواند اثرات مثبت و منفی بسیاری را بر شهرها و علی الخصوص کلانشهرها بر جای بگذارد با توجه به پیچیدگی­های    نظام­های شهری، ارزیابی میزان تاثیرات جهانی شدن بر یک شهر کار دشواری است و متخصصان شهری شاخص­های مختلفی را بر حسب هر کدام از ابعاد جهانی شدن بیان کرده­اند. در تحقیق حاضر، محققین، از پنج شاخص (جذب سرمایه­گذاری مستقیم خارجی، حجم تجارت بین الملل، کریدورهای هوایی، تعداد بانک­های خارجی و ضریب نفوذ و سرعت اینترنت) برای ارزیابی میزان ادغام کلانشهر تهران در فرایند جهانی شدن استفاده کرده­اند. شاخص­هایی که در تحقیق حاضر از آن استفاده شده است بر اساس شاخص­هایی است که نشریه سیاست خارجی کرنی آن را ارائه داده است. روش کار       توصیفی- تحلیلی و به­صورت مطالعه تطبیقی است و سعی شده است تا جدیدترین آمار و اطلاعات مربوط به تهران گردآوری شود. جامعه آماری در تحقیق حاضر استان تهران می­باشد و در ارزیابی هر کدام از شاخص­ها، تهران را با سایر کلانشهرها قیاس کرده­ایم نتایج تحقیق حاکی از آن است که تهران نتوانسته است خود را به عنوان شهر جهانی معرفی کند و کمترین شواهد جهانی شدن در آن دیده   می­شود این درحالی است که بسیاری از کلانشهرهای جهان در حال توسعه توانسته اند سهم خود را از تاثیرات جهانی شدن افزایش دهند و در نهایت پیشنهادهایی جهت ادغام هرچه بیشتر تهران در فرایند جهانی شدن و بهره­گیری از تاثیرات مثبت آن ارائه گردیده است.

جهانی شدن, شهرهای جهانی, شاخص های جهانی شدن, شبکه شهرهای جهانی, کلانشهر تهران