تحلیل پایداری نواحی شهری و اولویت بندی توسعه آن با تکنیک تاپسیس(مورد مطالعه شهر گرگان)

امروزه شهرها، به ویژه شهرهای بزرگ با رشد بالای جمعیت و توسعه بی­حد کالبدی مواجه هستند. آگاهی از جنبه های مثبت و منفی اقتصادی، اجتماعی و زیست­محیطی توسعه شهری می­تواند عاملی مهم در جهت رفع مشکلات و نارسایی­های موجود برای نیل به رفاه اقتصادی- اجتماعی و دستیابی به توسعه پایدار باشد. بر این اساس هدف پژوهش حاضر، شناسایی سنجه­های پایداری شهری و میزان رضایت­مندی از پایداری محیط زندگی در سطح پنج  ناحیه شهر گرگان است. بدین­ منظور، با استفاده از روش پیمایشی تعداد۱۲۰ نمونه به صورت تصادفی ساده انتخاب و داده­ها با استفاده پرسشنامه گردآوری شد. آزمون­های آماری ضریب همبستگی پیرسون و کروسکال والیس نیز برای تجزیه و تحلیل داده ها مورد استفاده قرار گرفت. همچنین با بهره­گیری از تکنیک تاپسیس، سطح­بندی هر یک از نواحی شهر از نظر میزان رضایت­مندی از دسترسی به مراکز خدمات، امنیت در سطح محله، کیفیت محیط، میزان تمایل به مشارکت، حس تعلق به محیط و اعتماد اجتماعی انجام شد. نتایج حاصل از تحقیق حاکی از آن است که در بین نواحی شهری گرگان، از نظر سنجه­های پایداری و سرزندگی محیط شهری تفاوت معناداری در سطح ۹۹ درصد وجود دارد، به­گونه­ای که ناحیه یک و سه و پنج در سطح مطلوب و ناحیه چهار در سطح نیمه مطلوب و نیز ناحیه دو در سطح پایینی از توسعه جای گرفته­اند. جلب مشارکت شهروندان، توزیع متعادل فضای سبز و نظارت متخصصان شهری در گسترش فضایی شهر مطابق با معیارهای پایداری از پیشنهادهای این تحقیق برای سیاستگذاری است. 

Keywords:

اولویت بندی , سنجه های پایداری , توسعه پایدار , نواحی شهری , گرگان