سارا قاسمی - دانشجوی دکتری تخصصی سیاستگذاری سلامت، مرکز تحقیقات انفورماتیک پزشکی، پژوهشکده آینده پژوهی در سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کرمان؛گروه مدیریت، اقتصاد و سیاستگذاری سلامت؛ دانشگاه علوم پزشکی کرمان، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی
محمدحسین مهرالحسنی - دکتری تخصصی مدیریت خدمات بهداشتی درمانی؛ مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، پژوهشکده آینده پژوهی در سلامت، دانشگاه علومپزشکی کرمان؛ گروه مدیریت، اقتصاد و سیاستگذاری سلامت؛ دانشگاه علوم پزشکی کرمان، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی
وحید یزدی فیض آبادی - دکتری تخصصی سیاستگذاری سلامت، مرکز تحقیقات مدیریت ارائه خدمات سلامت، پژوهشکده آینده پژوهی در سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کرمان؛گروه مدیریت، اقتصاد و سیاستگذاری سلامت؛ دانشگاه علوم پزشکی کرمان، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی

مقاله حاضر یک مقاله ی دیدگاهی در رابطه با حفظ و ارتقا سلامت کودکان کار می باشد که ضمن بررسی عوامل اجتماعی موثربر سلامت کودکان کار، سعی در ایجاد دیدگاهی جامع نسبت به سلامت این کودکان دارد. طبق تعریف یونیسف، کودکان کار،کودکانی هستند که خانه و خانوادهای دارند و تنها برای کار در خیابان ها به سر می برند. سلامت این کودکان در تمامی ابعاد(جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی) همواره در حال تهدید شدن است. هدف از این مقاله دیدگاهی جلب نظر سیاستگذار بهتمامی سطوح موثر بر سلامت کودک کار و تاثیر متقابل این سطوح بر یکدیگر و همچنین تاکید بر لزوم پذیرش وجود کودککار و اتخاذ سیاستی مشخص برای ارتقا سلامت آنان، از سوی متولیان نظام سلامت می باشد. این مقاله همچنین تاکید مینماید که موفقیت و دستیابی به نتایج اثربخش سیاستهای حوزه ی سلامت کودکان کار، توجه به اثر سینرژیک و هم افزاییمداخلات در سطوح مختلف و مداخلات سیستماتیک -و نه پارامتر- محور را می طلبد. در نتیجه ایجاد یک بسته ی جامعخاص کودکان کار، در مراقبت سلامت اولیه (PHC) می تواند راهگشا باشد.

کودک کار، کودک خیابان، مراقبت سلامت اولیه، عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، ارتقا سلامت