رابطه هراس اجتماعی و خودکارآمدی با استفاده از تلفن همراه در دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی شهر زابل

این پژوهش با هدف بررسی رابطه هراس اجتماعی و خودکارآمدی با استفاده از تلفن همراه در دانشجویاندانشکده پرستاری و مامایی شهر زابل انجام گرفت. روش این تحقیق توصیفی- همبستگی بود و تعداد۱۰۰ نفر از دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی شهر زابل با استفاده از روش تصادفی ساده به عنواننمونه انتخاب گردیدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس اضطراب اجتماعی کانور ( ۲۰۰۰ )، مقیاسخودکارآمدی عمومی و مقیاس استفاده مفرط از تلفن همراه (COS) بود. برای تجزیه و تحلیل فرضیاتتحقیق از آزمون های پیرسوسن، رگرسیون و تی مستقل بهره گرفته شد. نتایج آزمون رگرسیون نشان دادکه بین مولفه های هراس اجتماعی با استفاده از تلفن همراه رابطه معنی داری وجود دارد و با افزایشمیزان استفاده از تلفن همراه در دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی شهر زابل، هراس اجتماعی آنانافزایش می یابد. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نیز نشان داد بین خودکارآمدی با استفاده از تلفن همراهدر دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی شهر زابل رابطه معکوس و معنیدار وجود دارد. و نهایتا نتایجآزمون T مستقل نیز نشان داد که از لحاظ خرده مقیاس های اجتناب و ناراحتی (از خرده مقیاس هایهراس اجتماعی) در دو گروه دانشجویان دختر و پسر، تفاوت معنادار وجود دارد.

Keywords:

هراس اجتماعی , خودکارآمدی , استفاده از تلفن همراه