پرویز عالی پور - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
کورش دامن افشان - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش مدیریت ساخت ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج

علوم و فناوری نانو یک حوزه تحقیقاتی گسترده و چند رشته ای است که دارای تاثیر بالقوه در هر حوزه علمی و فناوری است و از چند دهه قبل به طور انفجاری رشد کرده است. اصطلاح فناوری نانو را می توان به طور معمول به عنوان درک ، کنترل و تجدید ساختار ماده به ترتیب نانومتر (یعنی کمتر از ۱۰۰ نانومتر) برای ایجاد موادی با ویژگی ها و عملکردهای کاملا جدید تعریف کرد . معمولا فناوری نانو شامل دو رویکرد اصلی از بالا به پایین (از طریق فرایند ساختارشکنی ساختارهای بزرگ تر به کوچک تر آنها) و پایین به بالا (از طریق فرایند اتم ها / مونتاژ مولکولی) است . تا به امروز ، با اصلاح نانو و افزودن مواد افزودنی نانومتری به سیستم بتن سیمان ، پیشرفت کافی در توسعه بتن مهندسی شده سنانو (دانش و درک پدیده های اساسی سیمان در مقیاس نانو) حاصل شده است. با این حال ، مشخص شده است که کاربردهای فناوری نانو در زمینه های ساخت و ساز و مصالح ساختمانی ناهموار است . توجه محدودی به تولید ذرات سیمان در اندازه نانو با روش بالا به پایین و مواد سیمانی جایگزین نانو سیمان / نوآورانه با روش از پایین به بالا توجه شده است.. علاوه بر این ، اجرای فناوری نانو در زمینه ساخت بتن در مقیاس تجاری محدود است ، به جز چند نتیجه که به دلیل بهره برداری از دانش مکانیسم های فیزیکی ، شیمیایی و ساختاری ، با موفقیت به محصولات قابل فروش تبدیل شده است.از این رو ، در این پژوهش ، تاثیر مفهوم فناوری نانو از بالا به پایین و پایین به بالا در ارزیابی ، تولید ، تعیین خصوصیات نانو سیمان بررسی شده است

توسعه سیمان نانو ، فناوری نانو AAM ، ACM