آرش رضایی

در دوره معاصر نیاز به هنر تئاتر بیش از پیش احساس می شد و به دلیل پیش رفتن جامعه به سمت جامعه ای مدرن ولزوم انتقال هر چه بیشتر و سریع تر مفاهیم مختلف در مدت زمان کم نمایش های کوتاه در ایران روز به روز بیشتر گردید. وبا استقبال خوب مخاطبان در شهرهای مختلف روبه رو شد. مدت زمان این نمایش های کوتاه که بصورت معمول از بیستدقیقه فراتر نمی رود توانست مخاطبان بسیاری را به خود جلب کند و جامعه هنری ایران را به فکر برگذاری دورهمی ها وجشنواره های مختلف نمایش های کوتاه بی اندازد. برگذاری جشنواره های مختلف در دهه های اخیر و استمرار آن ها نشاندهنده توجه و اهمیت به این موضوع است. از جمله نخستین دوره های این جشنواره ها می توان به جشنواره های اتود هاینمایش های کوتاه ازنا (اولین دوره ۱۳۸۱) اشاره کرد. این جشنواره به عنوان یکی از نخستین جشنواره های نمایش هایکوتاه در ایران شمرده می شود که در ابتدا بصورت استانی و سپس آخرین دوره آن در سال ۱۳۹۸ بصورت منطقه ای برگذارگردید. ماهیت این جشنواره بصورت اتودهای بداهه و زیر ده دقیقه شکل گرفت که با استقبال مخاطبان روز به روز با شکوهتر برگذار گردید. از دیگر جشنواره نمایش های کوتاه می توان به جشنواره نمایش های کوتاه نقطه و صحنه در اراک وجشنواره نمایش های کوتاه ارسباران اشاره کرد. که جشنواره نمایش های کوتاه ارسباران که بصورت سراسری برگذارمی گردد. از نظر جغرافیایی و شامل بودن بزرگترین جشنواره نمایش های کوتاه در ایران است.

نمایش های کوتاه، جشنواره، آگاهی جامعه، عدم حمایت، تئاتر معاصر