قانون حمایت از اطفال و نوجوانان در آئینه قانون اساسی

طبق اصل ۹۶ قانون اساسی ، مصوبات مجلس شورای اسلامی پس از تائید شورای نگهبان مبنی بر عدم تغایر با قانون اساسی قابلاجراست و طبق اصل ۹۴ همان قانون، این عدم تغایر باید به تصویب اکثریت همه اعضای شورای نگهبان برسد . با توجه به مفهوم دواصل فوق می توان چنین نتیجه گرفت که اگر عدم مغایرت قانون عادی با قانون اساسی به تائید شورای نگهبان رسید، این قانونقابل اجراست و از لحاظ مغایرت با قانون اساسی عاری از هرگونه ایراد است. اما هدف اصلی محقق در این پژوهش این بوده که بابررسی قانون حمایت از اطفال و نوجوانان اثبات نماید : برخی از مواد این قانون که در تاریخ ۱۳ / ۳ / ۱۳۹۹ به تائید شورای نگهبانرسیده است ، مغایر با قانون اساسی بوده ، درنتیجه شورای نگهبان به خوبی به این وظیفه خود عمل ننموده و قانون مذکور با اینکهدر برخی مواد صراحتا مغایر با قانون اساسی است ، به تائید شورای نگهبان رسیده و اجرائی شده است . فلذا هیچگاه نمی توان بصورتقاطع اظهار داشت، قانون حمایت از اطفال و نوجوانان که توسط شورای نگهبان پالایش گردیده ، لزوماهیچ مغایرتی با قانون اساسیندارد. بلکه شورای نگهبان، حداقل در راستای تصویب این قانون کارایی لازم را نداشته، به وظیفه قانونی خود عمل ننموده و اینفرضیه در این پژوهش اثبات گردیده است.

Keywords:

قانون اساسی , قانون حمایت از اطفال و نوجوانان , آئینه , مغایرت , شورای نگهبان