تحریم های ایران و قوانین بین المللی

همیشه تحریم ها به عنوان یک اهرم فشار بر علیه کشورهای هدف می باشد. تحریم مجموعه اعمالی است که از طرف یکیا چندکشور ویا سازمان بین المللی برای مجازات کشوری جهت محروم ساختن کشور هدف از انجام برخی مبادلات اجتماعیسیاسی واقتصادی برای پذیرش مورد یا موارد خاص و معین اعمال می شود. یکی از ایرادات عمده این تحریم ها نادیده گرفتن حقتوسعه ومجازات جمعی ، حقوق بشر ، حقوق شهروندی و استقلال حاکمیت کشور هدف می باشد. که این مجازات شامل افرادضعیف و فقیرجامعه و کارگران ،افراد سالمند ، زنان وکودکان می باشد. در جوامعی که دولت پاسخگو نباشد مثل تحریم کشور عراقدر سال ۱۹۹۰ در حکومت صدام حسین که از آن می توان بعنوان یک فاجعه انسانی نام برد که بیشترین تلفات انسانی آن مربوط بهزنان کودکان و افراد سالمند بود. تحریم این اهرم فشار برگردن قشرآسیب پذیر جامعه و موجب خسارات جبران ناپذیری می باشد.و همزمان وسیله ای برای سود بردن سود جویان کشور هدف تحریم، شکاف بیشتر طبقاتی در آن جامعه و درکل تحریم نقض کنندهحقوق بشر می باشد. وجود حقوقدانهای قوی ومقتدر با بار علمی بالا میتواند کشور مورد تهاجم تحریم ها را از بحران هایی کهچه هنگام تحریم و چه پس از تحریم با آن مواجه می شود نجات داد.