تکلیف در اصطلاح فقهی به معنای وظیفه است که از ناحیه دین بر گردن بندگان گذاشته شده است. یه واسطه تکلیف استکه انجام کاری ویا ترک کاری بر فرد واجب می شود .و همچنین به روایتی می توان گفت که خطاب شارع مقدس به انجامدادن و یا ترک کاری و یا تخییر (انتخاب) بین آن دو را تکلیف می گویند. عدم رعایت بعضی ازدستورات شارع در تکلیف"حق الله "موجب اقامه حدود می شود.و یکی از موارد بحث در فقه ،اقامه حدود و یا تعطیلی آن در عصر غیبت معصومین(ع) می باشد که در بین فقه ها موافقین و مخالفینی را دارد چون اجراء حد نوعی ولایت و تصرف در جان و بدن دیگران است. بعضی تکالیف در قوانین ایران از تقنین شریعت در مجلس و تایید شورای نگهبان پس از انتشاردر روزنامه رسمی بصورت مدون در آمده و لازم الاجرا می گردد. تعدادی از قوانین وضع شده شامل حق ، تکلیف و یا مصلحت می باشند که هدف از نگارش پژوهش بررسی موردی از تکلیفی است که از قواعد فقهی به صورت قانون وضع شده اند. و یا در تعریف از حق و تکلیف فرق بین انسان سکولار و انسان دیندار پیش می آید که انسان سکولار خود را محق می داند و بدنبال حق است. وانسان دیندار خود را مکلف می داند و بدنبال انجام تکلیف در برابر خداوند می باشد.