محمد منصوری گندمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه علوم اسلامی رضوی
سیدجلال حسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه علوم اسلامی رضوی
علی اصغر صیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه علوم اسلامی رضوی

قرآن کریم برای اولین بار در طول تاریخ حیات بشر، صحبت از اصلی مینماید که به عنوان یکی از مبنایی ترین اصولدادرسی عادلانه میتواند، مطرح شود.آیه ی ۳۳ سوره ی اسراء ، پس از بیان جواز قصاص برای ولیدم، سلطنت وی را مطلق نمیداند و او را از اسراف کردن درقتل برحذر می دارد.تبیین و شناخت ارکان اسراف در قتل و ادله ی فقاهتی موید آن، این قاعده را به عنوان اصلی جامع و منصوص، به عنوانشرط اجرای قصاص جلوه می دهد.صحبت از پرهیز از اسراف در قتل نمیتواند به قصاص محدود شود و به کمک اطلاق عبارت «فلایسرف فی القتل» وهمچنین مقدمات حکمت، نهی مولا از اسراف برای تمامی افراد قتل صدق مینماید و مخاطب آیه نیز تمامی افراد جامعهخواهد بود.ملاک و معیار اسراف نیز، تجاوز از حد قتل و یا قصاص است و با توجه به هدفی که در قتل های مجوزدار از ناحیه ی شارع،وجوددارد، ضدالقصد این اهداف را اسراف در قتل می گویند.تاسیس قاعده ای در این راستا تحت عنوان منع از اسراف در قتل و موارد تمسک به آن، نتیجه ی مقاله خواهد بود وبه کارگیری چنین قاعده ای در متون فقهی، مبانی جرم انگاری قانون گذار و اصلاح موادی که از قاعده تخطی نموده است،ظاهرمی شود.

اسراف در قتل، قصاص، سلب حیات، نظام دادرسی، اعدام