مرتضی نادری - دانشجوی دکتری رشته علوم قرآن و حدیث دانشکده الهیات دانشگاه تهران

  سید مرتضی در باب اعجاز قرآن، معتقد است که خدا علومی را که عرب فصیح می توانست با آنها با قرآن معارضه کند، در زمان قصد معارضه، از آنان می ستاند و چون سلب علم تنها در اختیار خداست، آنان درمی یافتند که قرآن معجزه الهی است؛ یعنی نزد سید مرتضی، قرآن از آن رو معجزه است که به این صرف و سلب دلالت می کند. وی فصاحت عالی قرآن را پذیرفته و نظم آن را بی سابقه خوانده؛ اما فصاحت و نظم و دیگر وجوه مشهور را وجه اعجاز قرآن ندانسته است. نزد نگارنده، اشکال مهم نظریه سید مرتضی اختصاص حصول «علم وجدانی» به الهی بودن قرآن، به عرب فصیح است؛ آن هم در هنگام قصد معارضه.

فصاحت, صرفه, سیدمرتضی, قرآن وجه اعجاز, قرآن وجه تحدی, قرآن وجه اعجاز, قرآن وجه تحدی, سید مرتضی