بررسی ریسک آلودگی آبخوان دشت سلماس با استفاده از روش DRASTIC-L بهینه شده با الگوریتم ژنتیکی
عنوان مقاله: بررسی ریسک آلودگی آبخوان دشت سلماس با استفاده از روش DRASTIC-L بهینه شده با الگوریتم ژنتیکی
شناسه ملی مقاله: JR_WATER-11-4_010
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_WATER-11-4_010
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
مریم قره خانی - گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، شهر تبریز، ایران
عطااله ندیری - گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، شهر تبریز، ایران
اصغر اصغری مقدم - گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، شهر تبریز
سینا صادق فام - گروه عمران آب دانشگاه مراغه
خلاصه مقاله:
مریم قره خانی - گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، شهر تبریز، ایران
عطااله ندیری - گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، شهر تبریز، ایران
اصغر اصغری مقدم - گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، شهر تبریز
سینا صادق فام - گروه عمران آب دانشگاه مراغه
نیترات یکی از شایعترین آلایندههای منابع آبی است که از کودهای شیمیایی، آفتکشها و یا فاضلابهای خانگی و صنعتی منشا میگیرد و موجب آلودگی آبهای زیرزمینی میشود. آبخوان دشت سلماس به علت رونق کشاورزی در منطقه در معرض خطر آلودگی نیترات قرار دارد. لذا ارزیابی ریسک آلودگی این آبخوان نسبت به آلاینده نیترات و تعیین مناطق در معرض خطر امری ضروری میباشد. در این پژوهش ریسک آلودگی آبخوان دشت سلماس با استفاده از روش DRASTIC-L و سرعت جریان آب زیرزمینی مورد بررسی قرار گرفته است. در این روش بعد از تهیه هشت لایه رستری روش DRASTIC-L و سپس بهینهسازی وزنهای پارامترها با استفاده از الگوریتم ژنتیکی، نقشه آسیبپذیری آبخوان نسبت به آلاینده نیترات بدست آمد. در نهایت نقشه ریسک آلودگی نیترات از حاصلضرب آسیبپذیری آبخوان در سرعت جریان آب زیرزمینی حاصل شد. نتایج نشان داد که ریسک آلودگی آبخوان نسبت به آلاینده نیترات در قسمتهای غربی آبخوان بالا میباشد و در قسمتهای شرقی و مرکزی آبخوان، ریسک آلودگی خیلی کم است.
کلمات کلیدی: آبخوان سلماس, آسیب پذیری, الگوریتم ژنتیکی, ریسک آلودگی, نیترات
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1264444/