تدوین سیاست های اخذ کرایه (fare policy) حمل و نقل همگانی به صورت یکپارچه و ارزیابی اقتصادی آن در شهر مقدس مشهد

حمل و نقل همگانی در شهرهای مختلف به عنوان خدمتی عمومی و به عنوان ابزاری برای مدیریت بهتر ترافیک، کاهش مصرف سوخت و ارتقا در بهره وری سفرهای درون شهری مورد استفاده قرار می گیرد. در شهرهای مختلف کشور، منابع عمده این خدمت شهری، از منابع سوبسید، هزینه های شهری و همچنین درصد بسیار کمی به عنوان مشارکت شهروندان تامین می گردد. سیاست های اخذ کرایه یک ابزار مستقیم و انعطاف پذیر برای نفوذ در رفتار مسافرین و استفاده کنندگان از حمل و نقل می باشد. همچنین از این سیاست ها برای اصلاح قیمت سیستم حمل و نقل همگانی در راستای جذب حداکثری مسافر استفاده می شود. در این مقاله سعی برآن شده است تا پس از بررسی تجارب شهرهای مختلف دنیا در زمینه انواع بلیط ها و بسته های تشویقی حمل و نقل همگانی، برآوردی از تقاضای حمل و نقل همگانی از طریق مدل سازی در محیط نرم افزار کلان نگر visum انجام گیرد و سیاستی اجرایی در راستای اخذ کرایه حمل و نقل عمومی به صورت یکپارچه (قطار شهری و اتوبوس) تدوین گردد. در ادامه با توجه به مدل سازی سفرهای همگانی شهر مشهد و ساخت سناریوهای لازم، کاهش و یا افزایش درآمد ریالی سالانه حاصل از اعمال سیاست های اخذ کرایه یکپارچه را با در نظر گیری میزان سفرها برآورد گردید. درنهایت با تهیه پرسشنامه هایی بر اساس شاخص هایی موردنظر و انتخاب سناریوی برتر میزان کاهش و یا افزایش درآمد مدیریت شهری به میزان ۱۱,۰۶۵ میلیون ریال افزایش درآمد مدیریت شهری برآورد گردید.

Keywords:

سیاست های اخذ کرایه , ماتریس مبدا و مقصد سفر , نرم افزار visum , ارزیابی اقتصادی