ارزیابی راهکار مدیریت جهتی معابر واقع در محدوده مرکزی شهر مشهد با استفاده از مدل سازی و اولویت بندی چند معیاره

بهینه سازی استفاده از عرضه محدود شبکه در محدوده پر تقاضای مرکز کلان شهرها تحت عنوان روش های مدیریت ترافیک، مورد استفاده گسترده می باشد. یک طرفه سازی معابر از جمله شناخته شده ترین روش هایمدیریت ترافیک محسوب می گردد. در این مطالعه به بررسی و ارزیابی مدیریت جهتی معابر اصلی منتهی به حرم مطهر امام رضا (ع) در محدوده مرکزی شهر مشهد پرداخته شده است. بدین منظور شش سناریو، در محیط نرم افزار کلاننگر PTV-Visum مدل شده و پس از انجام برداشت های میدانی، امتیازات شاخص های معرف وضعیت شبکه، محیط زیست، حمل و نقل همگانی و انقطاع خط ویژه برای هر سناریو برآورد شده است. همچنین به منظور انجام اولویت بندی و تعیین برترین گزینه یک طرفه سازی از روش های اولویت بندی چند معیاره استفاده شده است. نتایج مدل سازی ها نشانگر افزایش سرعت و زمان سفر وسایل نقلیه، افت شاخص های زیست محیطی و در عین حال بهبود عملکرد سیستم حمل و نقل همگانی بوده اند. مطابق نتایج مدل سازی شبکه شهر مشهد، طول سفرها در موثرترین گزینه ۷۷۰۰ کیلومتر، انتشار گاز سمی CO به میزان ۱/۴ تن و مسافر حمل و نقل همگانی ۱۰۰۰۰ نفر-سفر افزایش داشته اند. براساس نتایج مدل سازی و نکات اجتماعی، اجرای معابر یک طرفه، بهبود چندانی بدست نداده و لذا به عنوان یک روش مدیریت ترافیک مناسب در محدوده مرکزی شهر ارزیابی نمی شود.

Keywords:

مدیریت ترافیک , معابر یکطرفه , نرم افزار کلان نگر ویسوم , اولویت بندی چند معیاره