علیرضا خاوندی خیاوی - استادیار گروه راه و ترابری، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
مهدی چالیزاده - کارشناس ارشد راه و ترابری، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
رامین رسولی - دانشجوی دکترا راه و ترابری، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
امیرمحمد قنبری - دانشجوی کارشناسی مهندسی عمران، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران

در سال های اخیر مدل های پیش بینی تصادفات با استفاده از تکنیک های مختلف توسعه داده شده اند. باید توجه داشت که استفاده از این مدل ها، زمانی که تعداد متغیرهای متعددی در مرحله مدل سازی وجود داشته باشد، ساده نخواهد بود. به منظور رفع این مشکل می توان از ابزاری به نام "تحلیل مولفه های اصلی" برای حذف متغیرهای کم اهمیت استفاده نمود. با به کارگیری این ابزار و انتخاب متغیرهای مهمتر، می توان با سرعت بالاتر و نیاز به متغیرهای ورودی کمتر، از ابزارهای موجود برای مدل سازی و پیش بینی تصادفات استفاده کرد. بنابراین در این پژوهش ابتدا اطلاعات محورهای دوخطه ی جدا نشده ی برون شهری بوئین زهرا-ساوه، قزوین-الموت، میانه-زنجان، میانه-تبریز، میانه-هشترود و میانه-خلخال احصاء گردید. همچنین عوامل موثر بر وقوع تصادفات در این مطالعه براساس مطالعات IHSDM انتخاب و جمع آوری شد. در ادامه با کمک روش تحلیل مولفه های اصلی، عوامل موثری که بیشترین سهم در تصادفات جاده ای محورهای مذکور را داشتند شناسایی شدند. نتایج برای محور میانه-هشترود نشان داد که پارامترهای پهنا و انحنای قوس بیشترین تاثیر در تصادفات را داشته اند.

تصادفات جاده ای، تحلیل مولفه های اصلی، پیش بینی تصادفات، کاهش متغیر