پوریا حاجیان - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی حمل و نقل ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
علی نادران - دکتری راه و ترابری ، استادیار دانشکده عمران و معماری ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
پیمان پیله چی ها - دکتری معماری ، استادیار موسسه آموزش عالی کوثر قزوین

رشد روزافزون ترافیک در معابر شهری و توجه بیش از حد در طراحی معابر به خودروها منجربه کمرنگ شدن نقش عابرین پیاده و دوچرخه سواران و افزایش میزان تصادفات در خیابان های محلی شده است. از این رو مهندسان ترافیک و برنامه ریزان شهری می توانند با توسعه و طراحی معابر بر اساس افزایش ایمنی عابران و دوچرخه سواران گامی بلند در جهت بهبود آسایش و کیفیت زندگی در محله ها و انسان محور کردن شهرها بردارند.آرامسازی ترافیک را می توان مجموعه ای از استراتژی ها دانست که می تواند در تحقق اهداف ذکر شده موثر واقع شود.در این پژوهش در ابتدا یک معبر آرامسازی نشده به عنوان معبر مورد نظر برای ارزیابی انتخاب می گردد و سپس با استفاده از مدل شبیه سازی نرم افزار VISSIM عملکرد دو روش باریک سازی و میدانک در آن بررسی می شود. خروجی نتایج نشان می دهد که روش باریک سازی به علت کاهش سرعت بیشتر،انتشار آلایندگی و مصرف سوخت کمتر روش برتری نسبت به میدانک است.

آرامسازی ترافیک، معابر محلی،شبیه سازی