حسین محمودی سعدآبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه علم و فرهنگ

اعاده ی دادرسی از طرق فوق العاده شکایت از احکام است که بر خلاف حاکمیت امر مختوم و قاعده ی فراغ دادرسی، سبب می شود که دادگاهی که حکم قطعی صادر کرده، مجددا به بررسی موضوع و صدور رای بپردازد. جهات اعاده ی دادرسی در حقوق ایران در ماده ی ۴۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی قید شده اند و بخش قابل توجهی از جهات اعاده ی دادرسی مربوط به کیفیت حیله و تقلبی می باشد که به موجب آن سند، برای اعاده دادرسی تنظیم می گردد. منظور از حیله و تقلب، اقدام فریبکارانه به قصد اشتباه انداختن دادگاه می باشد و این حیله و تقلب باید توسط کسی به کار رفته باشد که از اصحاب دعوا بوده و حکم به نفع او صادر شده باشد. در تحقیق پیش رو در صدد آن هستیم که به بررسی کیفیت حیله و تقلب در سند موضوع اعاده ی دادرسی بپردازیم.

اعاده دادرسی، حیله و تقلب، آیین دادرسی مدنی