تعیین اثربخشی آموزش گروهی مهارت های ارتباطی بر سلامت روان و سازگاری اجتماعی دانش آموزان دوره متوسطه

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش گروهی مهارت های ارتباطی بر سلامت روان و سازگاری اجتماعی دانش آموزان دختر سال سوم دوره متوسطه شهرسنندج بوده است. طرح پژوهشی، طرح آزمایشی با پیشآزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. به همین منظور ۳۶ نفر از بین دانش آموزان دختر سال سوم متوسطه به روش تصادفی انتخاب شدند و با استفاده از روش تصادفی به دو گروه آزمایش ( ۱۸ نفر) و کنترل ( ۱۸نفر) گمارده شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه سلامت عمومی (گلدبرگ و هیلر، ۱۹۷۳ ) و پرسشنامه سازگاری اجتماعی (سینها و سینگ، ۱۹۹۳ ) بودند. ابتدا برای هر دو گروه پیش آزمون اجرا گردیده،سپس مداخله آزمایشی (مهارت های ارتباطی) برای گروه آزمایش در طی ۱۰ جلسه به اجرا در آمد. پس از اتمام برنامه درمانی، پس آزمون و بعد از یک ماه، پیگیری اجرا گردید. نتایج فرضیه ها با استفاده از روش آماریتحلیل کوواریانس چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل نشان داد که آموزش مهارت های ارتباطی باعث افزایش سلامت روان و سازگاری اجتماعی در سطح (p<۰/۰۰۱) در مراحل پس آزمون و پیگیری گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است.

Keywords:

آموزش مهارت های ارتباطی , سازگاری اجتماعی , سلامت روان