اسداله ارجمندی - دانشجوی کارشناسی ارشد ، رشته حقوق ، گرایش خصوصی ، دانشگاه آزاد ، صفاشهر ، ایران
فاطمه زارعی - دکتری رشته فقه و مبانی حقوق ، استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد صفاشهر ، ایران

برای تخلف تعهدات هیچگونه ضمانت اجرای قانونی پیش بینی نگردیده لیکن با حاکمیت اخلاق بر آحاد جامعه ضرهای ناشی از عقود و قراردادها نیز حتی بدون لزوم تصریح قابلیت جبران یافته و اشخاص متصف به اخلاق، خویش را ملزم به جبران اضرار مادی و معنوی خواهند دانست. در مسئولیت اخلاقی از جهت مبنا مبتنی بر ارتکاب تقصیر اخلاقی یا دینی است و معیار چنین تقصیری شرایط و اوضاع و احوال محیط بر شخص مرتکب در زمان ارتکاب فعل مذموم و یا ترک فعل ممدوح است به طوری که می توان گفت منظور از مسئولتی اخلاقی مواخذه ای است که وجدان باطنی شخص از وی نسبت به مخالفت هایی که با دستورات دینی یا اخلاقی نموده است به عمل می آورد و تا شخص مرتکب تقصیر اخلاقی یا مذهبی نگردد نمی توان او را مسئول اخلاقی دانست و ۰۰۰۰ از جهت ضمانت اجرا نمی توان این مسئولیت را مبنای طرح دعوی قراداد به عبارت دیگر جبران ضرر و زیان های ناشی از نقض تعهدات را که صبغه تعهد قانونی به خود نگرفته باشد نمی توان از طریق مراجعه قضایی مطالبه نمود ولی هر جا مسئولیت مدنی محقق باشد جبران یافته زیان وارده به زیان دیده را با اهرم های قانونی می توان خواستار شد.

تعهدات، مسئولیت مدنی، داوری، حاکمیت، ضمانت اجرا